Από το τελευταίο τέταρτο του 7ου αιώνα π.Χ. στην αττική αγγειογραφία επικρατεί ο μελανόμορφος ρυθμός τον οποίο είχαν εφεύρει οι αγγειογράφοι της πρωτοκορινθιακής κεραμεικής. Η διακόσμηση των αγγείων γινόταν με μαύρο γάνωμα πάνω στην ανοιχτόχρωμη επιφάνεια των αγγείων. Οι λεπτομέρειες των μορφών και της διακόσμησης χαράσσονταν πριν το ψήσιμο έχοντας δεχτεί πιθανώς επιδράσεις από τη μεταλλοτεχνία. Με τη χρήση του λευκού και του πορφυρού χρώματος διακρίνονταν οι γυναίκες από τους άνδρες.

To όνομα της Ασσυρίας προέρχεται από τον θεό της Μεσοποταμίας, Ασσούρ και την ομώνυμη πόλη στις όχθες του Τίγρη. Στο β΄ μισό του 14ου αιώνα, η Ασσυρία έκανε αισθητή την παρουσία της ως ανεξάρτητη δύναμη και στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ., οι Ασσύριοι επεκτάθηκαν έως τη Μεσόγειο. Στα χρόνια του Ασσουρνασιρμπάλ Β΄ (883-859 π.Χ.), δημιούργησαν μια αυτοκρατορία που έφτανε από τον Νείλο έως την Κασπία και από την οροσειρά του Ταύρου έως τον Περσικό Κόλπο. Μέχρι και το 612 π.Χ., οι Ασσύριοι αποτέλεσαν την ηγεμονική δύναμη στην Εγγύς Ανατολή γράφοντας μια ιστορία γεμάτη με συνεχείς πολέμους και εκστρατείες.