Από την εποχή της καθιέρωσης της ιστορίας της τέχνης ως επιστημονικό κλάδο μελέτης των προϊόντων εικαστικής παραγωγής, ο ρόλος του ιστορικού της τέχνης διαμορφώνεται προσαρμοζόμενος στις απαιτήσεις της εκάστοτε κοινωνικής πραγματικότητας.