Η φωτογραφία είναι το πλέον διαδεδομένο μέσο του αιώνα μας. Αποτελεί ένα είδος «γλώσσας» που επιτρέπει την οπτική επικοινωνία ανάμεσα σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Ωστόσο, είναι δύσκολο δύο ή περισσότερα διαφορετικά άτομα να προσεγγίσουν το ίδιο ακριβώς θέμα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αυτή η πολυπλοκότητα στην καλλιτεχνική απόδοση του θέματος στην τέχνη της φωτογραφίας, σε συνδυασμό με την «συγγένεια» της τέχνης με την τέχνη της ζωγραφικής, την έχει καταστήσει ένα από τα πιο διαδεδομένα σύγχρονα μέσα στον χώρο της τέχνης.

Χώρος ονομάζεται το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρισκόμαστε, ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Ο χώρος αποτελείται από τρεις διαστάσεις το πλάτος, το ύψος και το μήκος. Η μεγαλύτερη έννοια του χώρου που μπορούμε να αντιληφθούμε είναι το σύμπαν ενώ αντιθέτως η μικρότερη είναι ένα οποιοδήποτε σημείο στον χώρο που θα μπορούσε ακόμη και να μην έχει διαστάσεις όπως για παράδειγμα ένα σημείο.

Όπως περιγράφει ο Γάλλος φιλόσοφος Michel Foucault στο έργο του Περί Αλλοτινών Χώρων- Ετεροτοπίες (1967),«..Το πραγματικό σκάνδαλο στο έργο του Γαλιλαίου, δεν ήταν τόσο ότι ανακάλυψε ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο, αλλά ότι δημιούργησε έναν χώρο απέραντο και απολύτως ανοιχτό, με αποτέλεσμα να καταλυθεί τελείως η μεσαιωνική αντίληψη του χώρου, αφού ο τόπος ενός πράγματος δεν ήταν πια παρά ένα σημείο στην κίνησή του, όπως ακριβώς η ακινησία ενός πράγματος δεν ήταν παρά η απεριόριστη επιβράδυνση της κίνησής του».