Το Εθνικό Μουσείο Ιταλικής Μετανάστευσης (Museo Nazionale dell' Emigrazione Italiana, MEI), με έδρα τη Ρώμη, ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια, και μπορεί να θεωρηθεί ένα κλασικό παράδειγμα κανονικοποίησης (mainstream) της αφήγησης της ιστορίας της μετανάστευσης, για την εναρμόνισή της με την εθνική ρητορική και στοχοθεσία. Η ιταλική διασπορά θεωρείται διεθνώς μια από τις μεγαλύτερες – τόσο αριθμητικά, όσο και με όρους γεωγραφικού διασκορπισμού – της μοντέρνας περιόδου. Αν λάβουμε, επίσης, υπόψη μας, ότι, αφενός σε αρκετές χώρες υποδοχής έχουν ιδρυθεί μουσεία σχετικά με αυτή, αφετέρου τα τελευταία είκοσι χρόνια η ίδια η Ιταλία έχει μετατραπεί σε μεταναστευτικό προορισμό, τότε αναδεικνύεται η ειδική και σύνθετη πολιτική σημασία αυτής της μουσειακής κατηγορίας.