Κατά τους πρώιμους κλασικούς χρόνους (475-450 π.Χ.) οι αρχαϊκές συμβατικότητες εγκαταλείπονται, παραχωρώντας σταδιακά τη θέση τους σε μια πιο ελεύθερη απόδοση των μορφών και των συνθέσεων που διακρίνει κανείς στο τοπίο της κεραμεικής.

Με την άνοδο της τάξης των ναυτικών, εμπόρων και βιοτεχνών, την πτώση της τυραννίδας των Πεισιστρατιδών και τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη (508/7 π.Χ.), ωριμάζουν στην Αττική οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες για έναν πιο υπεύθυνο και δημιουργικό ρόλο του πολίτη μέσα στα πλαίσια της πόλης - κράτους, που αποτελεί τον πυρήνα του πολιτικού βίου των Αθηναίων.