Η έννοια του τοπίου θεσμοθετεί τη συμβατική αντικειμενικοποίηση του περιβάλλοντος. Τα διάφορα λεξικά αντανακλούν αυτήν τη στάση, δίνοντας, κατά κανόνα, έναν ορισμό του τοπίου (landscape) τέτοιον που να συνάδει με την ετυμολογία της αγγλικής λέξης: «φυσική έκταση που μπορεί να γίνει αντιληπτή με μία ματιά». Ένας τέτοιος απλοϊκός ορισμός περικλείει όλων των ειδών τις δυνατές παραδοχές, μεταξύ των οποίων ότι το τοπίο είναι κάτι ορατό, έχει όρια και απέχει από εμάς.