Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αγαπούσε πολύ ένα απόσπασμα από τον «Αλκιβιάδη», του Πλάτωνα: «Και ψυχή, εί μέλλει γνώσεσθαι αυτήν, εις ψυχήν αυτή βλεπτέον». Κι η ψυχή, αν θέλει να γνωρίσει την ψυχή, πρέπει να κοιτάξει μέσα στην ψυχή. Μ' αυτό τον τρόπο, το έργο του όλο προσπάθησε να γνωρίσει την Ελλάδα. Κοιτάζοντας μέσα
στην ψυχή της.

Η NEW STAR ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΓΙΑ ΤΟΝ 1 ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ, ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ TITANIA CINEMAX

ΑΠΟ 24 ΕΩΣ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
24/01/13 20:00 Ο ΘΙΑΣΟΣ
25/01/13 17:00 ΑΘΗΝΑ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
25/01/13 17:00 Η ΕΚΠΟΜΠΗ
25/01/13 22:00 ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
26/01/13 12:00 Ο ΘΙΑΣΟΣ
26/01/13 17:00 Η ΕΚΠΟΜΠΗ
26/01/13 17:00 ΑΘΗΝΑ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
26/01/13 22:00 ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ
27/01/13 12:00 Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
27/01/13 17:00 Η ΕΚΠΟΜΠΗ
27/01/13 17:00 ΑΘΗΝΑ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Η New Star για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Κλείνοντας ένας χρόνος από την απώλεια του Θόδωρου Αγγελόπουλου, αναπολούμε
την εποχή που ήρθαμε σ' επαφή με το έργο του, και τη μετέπειτα συνεργασία μας με τον ίδιο το
μεγάλο δημιουργό, που άφησε το στίγμα του σ' ένα κομμάτι της πορείας μας.

Ήταν τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, όταν, στην αρχή της εφηβείας μας πια,
ζώντας την θαυμαστή περιπέτεια του βλέμματος στις κινηματογραφικές αίθουσες – «ναούς»
(Αλκυονίδα, Στούντιο, Ταινιοθήκη) αλλά και την ρευστότητα μιας εντελώς πρωτόγνωρης
πολιτικής κατάστασης, κουβαλώντας όλη τη σύγχυση της γενιάς μας σε σχέση με την
αντιμετώπιση της Τέχνης, των ιδεολογιών, των «προοδευτικών» και των «αντιδραστικών»,
αναζητώντας το ιδεώδες αισθητικό όχημα των ιδεολογημάτων μας, «πέσαμε» (όπως ήταν
αναμενόμενο) πάνω στα έργα του Έλληνα σκηνοθέτη, για τον οποίο οι «μέντορές» μας (ο
Σταματίου, ο Ραφαηλίδης, ο «Σύγχρονος κινηματογράφος»), αφιέρωναν σελίδες επί σελίδων και
οι μεγαλύτεροί μας, τουλάχιστον το πολιτικοποιημένο κομμάτι τους, αφιέρωναν ώρες επί ωρών
συζητήσεων, σε αμφιθέατρα, πρωινές προβολές, μεταμεσονύχτια κουτούκια. Βλέποντας
την «Αναπαράσταση», τις «Μέρες του 36», τον «Θίασο», ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα έργο ενός
σαφώς και ευδιάκριτα πολιτικά τοποθετημένου δημιουργού που μιλούσε για τις ανοιχτές ακόμα
πληγές της πρόσφατης ελληνικής Ιστορίας, για τους μύθους με τους οποίους μεγαλώσαμε
(τους «αντάρτες», τους «χίτες», τους «Εγγλέζους», τους φασίστες κλπ.) με έναν τρόπο όμως που μας «μπέρδευε», ποιοί ήταν οι καλοί και ποιοί ήταν οι κακοί; Γιατί κάθε φορά που βλέπαμε τις ταινίες του φεύγαμε με περισσότερα ερωτηματικά παρά με απαντήσεις που θα θεμελίωναν τις
βεβαιότητες που υποστηρίζαμε μετά μανίας; Γιατί τα πλάνα ήταν τόσο μεγάλα; Γιατί να
διαβάζουμε έτσι την Ιστορία; Κι αρχίσαμε κι εμείς να ενηλικιωνόμαστε, μαζί με
τους «Κυνηγούς», τον «Μεγαλέξαντρο», εγκλωβισμένοι για τα καλά στο Αγγελοπουλικό σύμπαν, να αναλωνόμαστε στο «τι θέλει να πει», φλέγον ζήτημα της εποχής.

Χρόνια μετά, κατανοήσαμε, πως τα έργα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, διαμόρφωσαν τα μέγιστα την αισθητική μας, την πολιτική μας συνείδηση, τον τρόπο που βλέπαμε το σινεμά,
και μέσα από αυτό την ζωή, που μας έκαναν να νοιώσουμε πραγματικά τους αρχαίους μύθους
αλλά και αυτούς της πρόσφατης Ιστορίας, που μας οδήγησαν σε νέες σκέψεις για την θέση
μας στη σύγχρονη Ελλάδα. Και μέσα από το έργο του ήταν που αρχίσαμε να κατανοούμε τον
πολυφορεμένο όρο «σινεμά του δημιουργού», καθώς, να ένας από αυτούς, τους δημιουργούς,
προχωρούσε μαζί μας, με κάθε έργο του να μας προκαλεί να ανακαλύψουμε εκ νέου τα
προηγούμενα. Κι όταν, λίγα χρόνια μετά, «μπήκαμε» κι εμείς στον «χώρο», ξέραμε καλά ποιον
κινηματογράφο επιθυμούμε να στηρίξουμε, να προβάλλουμε, να μοιραστούμε. Στο πέρασμα του
χρόνου συνειδητοποιήσαμε πως είχαμε διαλέξει το «δρόμο τον λιγότερο περπατημένο», όπως
άλλωστε κι ο Αγγελόπουλος.

Μιλώντας από την πλευρά του θεατή, αλλά και του επαγγελματία, η απουσία των έργων
του Αγγελόπουλου από τις κινηματογραφικές αίθουσες, σε σταθερή περιοδική προβολή, ήταν
μια από τις στοιχειώδεις ελλείψεις του ελληνικού κινηματογραφικού τοπίου. Μας φαίνεται
ακόμα αδιανόητο το γεγονός πως ο «Θίασος», ο «Μεγαλέξαντρος», το «Ταξίδι στα Κύθηρα»
και οι υπόλοιπες δημιουργίες του απλώς στριμώχνονται σε κάποιες τηλεοπτικές προβολές, μια
κατά Σοκούροφ «Κιβωτός» Πολιτισμού και Ιστορίας μακριά από τους Έλληνες θεατές. Με
την έλευση του DVD, της αξιοπρεπέστερης δυνατότητας προβολής ενός φιλμ μετά φυσικά την
κινηματογραφική αίθουσα, η κυκλοφορία του έργου του Αγγελόπουλου από την NEW STAR,
ήταν καθημερινή σκέψη, σχεδόν αναγκαιότητα.

Οι δρόμοι μας τελικά συναντήθηκαν. Πέρα από την απόλαυση των σινεφίλ, την χαρά των
συλλεκτών, την ανάσα ανακούφισης των επαγγελματιών, θεωρούμε πως η κυκλοφορία του έργου του μεγάλου δημιουργού εκείνη την περίοδο, κάλυψε ένα τεράστιο κενό.

Η Μελίνα Μερκούρη είχε δηλώσει κάποτε, πως «η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας είναι ο
πολιτισμός». Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος δικαίωσε με τον καλύτερο τόπο την θέση της Μελίνας,
διαγράφοντας μια μοναχική όσο και ασυμβίβαστη δημιουργική πορεία, που τον οδήγησε στην
διεθνή αναγνώριση ως έναν από τους κορυφαίους σύγχρονους δημιουργούς, χαρίζοντας στον
Ελληνικό κινηματογράφο τις μεγαλύτερες διακρίσεις της Ιστορίας του.

Για την NEW STAR, που εξ αρχής αγωνίστηκε για το Ελληνικό σινεμά, η κυκλοφορία
του έργου του Θόδωρου Αγγελόπουλου, αποτέλεσε τότε, το Α στην αλφάβητο των υποχρεώσεών μας. Η δε συνεργασία μας με τον ίδιο για το τελεσινέ και την εκ νέου επεξεργασία εικόνας και ήχου, συντέλεσε σε μια επί της ουσίας γνωριμία για την οποία πάντα θα αισθανόμαστε ιδιαίτερα τυχεροί.

Στη New Star θα είμαστε πάντα στο πλευρό της οικογένειας και των θαυμαστών του
Θόδωρου Αγγελόπουλου με όποιο τρόπο μπορούμε να συμμετέχουμε.

Βελισσάριος Κοσσυβάκης