Στην έκθεση συμμετέχουν οι: Αθανάσιος Αθανασιάδης, Κωστής Δελάκης, Βίκη Μαρία Ιωάννου, Αργύρης Λιαπόπουλος, Μαρία Παλτίδου και η Σάσσα Παππά.

Λίγα λόγια για την έκθεση/πείραμα

Ο τίτλος γειτνιάσεις επιλέχθηκε για ένα εσωτερικό εννοιολογικό ανακάτεμα της τράπουλας από και προς το συμβάν της έκθεσης σύγχρονων φωτογραφημάτων στους διαφορετικούς χώρους (στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο) ενός κεντρικού μαγαζιού της πόλης.
Γειτνιάσεις και για το επιμέρους θέμα της εργασίας του κάθε δημιουργού που συμμετέχει στην έκθεση και για την εσωτερική δομή και ανάπτυξη της έκθεσης. Η θεματική της έκθεσης διατηρεί μία θεματική συνοχή ανά χώρο, αλλά ο τρόπος εκφοράς και διατύπωσης του φωτογραφικού λόγου διαφέρει από φωτογράφο σε φωτογράφο.
Ο όρος γειτνιάσεις αναφέρεται και στη σχέση του κάθε αυτόνομου έργου με άλλα διπλανά του ( αυτά με τα οποία γειτονεύει) και για τη σχέση της κάθε ενότητας έργου (ανά φωτογράφο) με τα έργα των άλλων (γειτόνων) δημιουργών, έργα που οριοθετούν διαφορετικά είδη φωτογραφίας ή διαφορετικούς τρόπους χειρισμού του φωτογραφικού μέσου.
Γειτνιάσεις και για τη σχέση των έργων με το κοινό τους, αυτούς που έρχονται για λίγο στην ίδια γειτονιά, στον ίδιο προσωρινό τόπο κατοικίας του. Ο όρος γειτνιάσεις σχολιάζει την ανατροπή της συνηθισμένης σχέσης έργων τέχνης και του εν δυνάμει κοινού τους. Στη συνηθισμένη διαδικασία επαφής με τα έργα τέχνης, καλείται αυτός που επιθυμεί να επικοινωνήσει με ένα εικαστικό έργο, να το συναντήσει στο αποστειρωμένο περιβάλλον ενός προς τούτο διαρρυθμισμένου χώρου. Στην παρούσα προσπάθεια, το έργο κατεβαίνει από μόνο του σε έναν καθημερινό χώρο χαλάρωσης και συζητήσεων, έναν χώρο που σε νορμάλ συνθήκες θα έλεγε κάποιος, πως δεν συνιστάται για μία απρόσκοπτη θέαση των εικόνων που αποτελούν το υλικό αυτής της έκθεσης.
Κι όμως: Το έργο ταξίδεψε δίχως φόβο στην απρόβλεπτη για αυτό γειτονιά. Ήλθε (για λίγο) και περιμένει. Με τη σειρά τους φτάνουν και οι πελάτες του μαγαζιού. Η πάλη αρχίζει. Ακροβασία μεταξύ αδιάφορης διακόσμησης ενός καταστήματος και αφίσας που εκλιπαρεί να διαβαστεί.
Ίσως είναι αυτό το ζητούμενο, η μεγάλη αγωνία και των διοργανωτών και των έργων: θα μπορέσουν να προσελκύσουν – σε πρώτη φάση – το μάτι του θαμώνα του χώρου; Θα καταφέρουν, σε δεύτερη φάση, να αναπτύξουν διάλογο. Θα γίνει μπορετό το διαφορετικό να προκαλέσει μία επισταμένη ανάγνωση; Θα διαβαστεί το κάθε έργο ξεχωριστά, η κάθε άποψη και τεχνική σε βάθος, όπως θα επιθυμούσε ο δημιουργός του έργου, για έναν ουσιαστικό διάλογο με το άγνωστο; Θα λειτουργήσουν γέφυρες από και προς;

Προειδοποιούμε: Σε αυτή την πυκνοκατοικημένη γειτονιά το ειδικό κοινό θα αντιμετωπίσει δυσκολίες μελέτης. Τις ίδιες δυσκολίες, όμως, θα αντιμετωπίσει και ο τυχαίος οδοιπόρος, αυτός που στάθηκε να ξεδιψάσει στη σκιά των έργων. Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και οι ίδιοι οι δημιουργοί των έργων. Όλοι μας θα αντιμετωπίσουμε τις ίδιες δυσκολίες συνεύρεσης, δίχως να ευθυνόμαστε για αυτές. Είναι αυτός λόγος να πέσει σιωπή; Όχι. Είναι αυτός λόγος να μείνουμε στον καναπέ μας; Όχι. Κάθε άλλο!
Άλλοι όρισαν τις θέσεις της κάθε εικόνας, τους φωτισμούς, τις αποστάσεις θέσης των έργων, άλλοι χωροθέτησαν τον χορό μας και τις επιλογές της μουσικής. Αυτό δεν μας πτοεί. Για εμάς το ποτήρι δεν είναι μισοάδειο αλλά μισογεμάτο. Για εμάς τα πράγματα μοιάζουν αδιαμεσολάβητα ανοικτά και για την τέχνη μας, και για τις σχέσεις μας, και για τα όνειρά μας. Κάθε πρόσκληση, πρόκληση. Σε καιρούς χαλεπούς συνεχίζουμε να προσπαθούμε.

Για περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες : Βασίλης Καρκατσέλης, τηλ. 6942 860 890