Σε δήλωση του εικαστικού καλλιτέχνη για την έκθεση (statement) επισημαίνεται: "Η παρούσα έκθεση αποτελείται από έργα που κατασκευάστηκαν με την τεχνική της συγκόλλησης μικρών τεμαχίων προ-ζωγραφισμένου καμβά. Σε όλους τους καλλιτέχνες συμβαίνει να έχουν στην διάθεσή τους έναν όγκο ημιτελών έργων τα οποία έμειναν ημιτελή γιατί έχασαν, κατά την ώρα της δημιουργία τους, το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη. Έτσι και σ'εμένα, συνέβη στο παρελθόν ενώ δούλευα και πειραματιζόμουν με κάποια ζωγραφικά έργα να τα εγκαταλείψω και να τα αφήσω ημιτελή. Σκέφτηκα όμως ότι καλό θα ήταν να μην πετάξω αυτούς τους καμβάδες, αλλά να τους φυλάξω.. Λοιπόν, όλο αυτό το πειραματικό υλικό το οποίο είναι κατά κάποιο τρόπο η εικαστική μου εξάσκηση και προϊστορία, η «εικαστική μου κληρονομιά», να αποτελέσει την πρώτη ύλη για την δημιουργία των κολάζ αυτής της έκθεσης.

Συνήθως το κολάζ αποτελείται από συγκόλληση χαρτιών και εντύπων των οποίων οι χρωστικές έχουν μικρή αντοχή στο χρόνο, και των οποίων η εικαστική προέλευση είναι ξένη προς τον δημιουργό του κολάζ, αυτό όμως δεν συμβαίνει με τους προ-ζωγραφισμένους με αυγοτέμπερα καμβάδες μου. Οι καμβάδες αυτοί είναι δικές μου ζωγραφικές μελέτες, κομμάτια από sketchbook, πειραματισμοί με διάφορες τεχνικές αυγοτέμπερας, καθώς και αγιογραφίες μου που χρονολογούνται στην πολύ πρώιμη ηλικία μου, στην εποχή πριν ακόμη σπουδάσω στην σχολή καλλών τεχνών, και έργα που χρονικά φτάνουν μέχρι την σημερινή εποχή. Πιστεύω ότι ο τίτλος “αποδοχή κληρονομιάς” είναι πολύ ταιριαστός, γιατί η ενσωμάτωση όλου αυτού του υλικού στην σημερινή, πιο ώριμή μου φάση, είναι όντως μια πράξη αποδοχή της κληρονομιάς μου. Η τεχνική της συγκόλλησης των κομματιών των προ-ζωγραφισμένων καμβάδων, στην πραγματικότητα δεν μοιάζει με την κλασική τεχνική του κολάζ, αλλά θυμίζει περισσότερο την τεχνική της μαρκετερί ή την τέχνη των μωσαϊκών".