Η έκθεση, την οποία επιμελείται ο Hans Ulrich Obrist και αποτελεί το τελευταίο εκθεσιακό γεγονός που πρόλαβε να σχεδιάσει η ίδια η Maria Lassnig προσωπικά μαζί του, εστιάζει σε σημαντικά έργα που φωτίζουν τη σχέση της καλλιτέχνιδας με την αρχαιότητα, τη μυθολογία, το ρόλο της γυναίκας και το ελληνικό τοπίο. Στην Ελλάδα, η Lassnig είδε την ιστορία και τη μυθολογία να συναντούν το παρόν, με φόντο ένα τοπίο που ξυπνούσε μνήμες από την αρχαιότητα. Και μολονότι ο τόπος απείχε παρασάγγας από το εικαστικό γίγνεσθαι της εποχής, δεν έπαυε να προσφέρει υλικό και τροφή για σκέψη και δημιουργία. «Στάθηκε δυνατό για μας να παρουσιαστεί η διοργάνωση αυτή σε μια ιδανική τοποθεσία», λέει ο Peter Pakesch, διευθυντής του Ιδρύματος Maria Lassnig. «Η Αθήνα, βέβαια, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το παρελθόν, αλλά επίσης, στη σημερινή κατάσταση, και με το παλλόμενο παρόν και με τη σοβαρότητα του ευρωπαϊκού ζητήματος».
Το ιστορικό μέγεθος της καλλιτέχνιδας Maria Lassnig τονίζεται από τη συγκυρία της συμπόρευσης της έκθεσης με τη documenta 14 και τη θεματική της «Learning from Athens». Η Maria Lassnig επισκεπτόταν συχνά την Ελλάδα από τη δεκαετία του ’50 και ζωγραφίζει όλο και πιο συστηματικά έργα που αφορούν στο ρόλο της γυναίκας στην αρχαία μυθολογία και την αγάπη της για το μεσογειακό τοπίο. Η καλλιτέχνις αποφασίζει έτσι να παρουσιάσει την ιδιαίτερη σχέση της με την Ελλάδα στο τέλος της ζωής της όπως παρουσιάζεται σήμερα στην Αθήνα.
«Στην τελευταία συνάντησή μου με τη Maria Lassnig», λέει ο Hans Ulrich Obrist, επιμελητής της έκθεσης, «συζητήσαμε για μια συνεργασία που έμελλε να γίνει η τελευταία μας, μια έκθεση για τη σχέση της με την ελληνορωμαϊκή μυθολογία. Η Maria συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για ένα εκτενές σώμα: ακουαρέλες με θέμα πλάσματα της μυθολογίας, την αρχαία Ελλάδα και τη ρωμαϊκή αρχαιότητα, που δημιούργησε εμπνεόμενη από τα συχνά ταξίδια της στη Μεσόγειο. Η ποιήτρια Friederike Mayröcker μάς πρότεινε τον τίτλο της έκθεσης, Το Μέλλον Επινοείται με Θραύσματα του Παρελθόντος, που ισχύει και για αυτή την πραγματική ανακάλυψη ετούτων των έργων, που φιλοτεχνήθηκαν τα περισσότερα τη δεκαετία του 1980. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος που γίνεται πραγματικότητα η τελευταία μου συνεργασία με τη Maria».