Πέρασε πάρα πολλές ώρες στην βιβλιοθήκη της σχολής, διαβάζοντας για τη ζωγραφική και τις αρχές της. Ξεκίνησε να αντιμετωπίζει την ζωγραφική σαν μαθηματική εξίσωση. Χρησιμοποιώντας για αφετήρια τη μέθοδο του Ιμπρεσιονισμού, μελέτησε τη θεωρία της χρωματικής όρασης και αποφάσισε να φτιάξει στα έργα του εικόνες που θα αποτελούνται από μικρές κουκκίδες αδιάσπαστου καθαρού χρώματος, σαν να ήταν ένα ψηφιδωτό. Τα χρώματα, πίστευε, θα έσμιγαν μ' αυτό τον τρόπο στο μάτι και κυρίως στο νου, χωρίς να χάσουν την ένταση και την λάμψη τους. Αυτή η τεχνική ονομαστικέ Pointillism (Πουαντιγισμός). Ο στόχος του Georges Seurat ήταν να ενεργοποιήσει τον εγκέφαλο του θεατή όταν αντίκριζε ένα τέτοιο πίνακα.
Εγκατέλειψε την σχολή, γιατί ένιωθε ότι του ήταν εμπόδιο στις καλλιτεχνικές αναζητήσεις του. Το 1883 εκθέτει μ' επιτυχία ένα πορτρέτο του Αμάν-Ζαν στο Σαλόν κι αρχίζει να δουλεύει το έργο «Λουόμενοι Στον Ανιέρ», που απορρίπτεται την επόμενη χρονιά. Εντάσσεται στη νεοϊδρυθείσα Ομάδα Ανεξάρτητων Καλλιτεχνών που "δεν έχουν κριτές ούτε βραβεία". Το έργο εκτίθεται τον Ιούνιο του 1884, στο Σαλόνι των Ανεξάρτητων. Εκείνη την εποχή αρχίζει να μοιράζεται τις ανησυχίες του με φυσικοχημικούς, μαθαίνει φυσική. Το καλοκαίρι του 1885 το περνάει στη νήσο Γκραντ Ζάτ , μελετώντας και δουλεύοντας πάνω σε ένα έργο σταθμό στην ιστορία τις ζωγραφικής του, το «Κυριακή Στο Νησί Γκραντ». Ο πίνακας εκτίθεται το καλοκαίρι του 1886 και γίνεται το επίκεντρο συζητήσεων σε όλο το καλλιτεχνικό Παρίσι. Στη τελευταία έκθεση των Ιμπρεσιονιστών αναγνωρίζεται ως αρχηγός ενός ρεύματος, που προσδιορίστηκε ως Νεο-Ιμπρεσσιονιστές. Την επόμενη χρονιά, το εκθέτει με τους "20" ομάδα καλλιτεχνών της Βέλγικης Πρωτοπορίας και συρρέει πλήθος για να το θαυμάσει.
Το 1888, ερωτεύεται τη Μαντλέν Κνομπλός, μα κρατά μυστική τη σχέση από την οικογένειά του. 2 χρόνια μετά, αποκτά ένα γιο μαζί της. Το 1891 εκθέτει στο Σαλόνι των Ανεξάρτητων ένα μισοτελειωμένο έργο του, με το όνομα «Τσίρκο ». Αυτή ήταν και η τελευταία έκθεση που συμμετείχε.
Ο Georges Seurat πεθαίνει στις 29 Μαρτίου του 1891 σε ηλικία 32 ετών, από τις παρενέργειες ενός κρυώματος, όπου λίγες ήμερες μετά το θάνατό του, θα πεθάνει και ο γιος του με τα ίδια συμπτώματα.
Στα λίγα χρόνια τις ζωής του πρόλαβε να μας αφήσει 7 σημαντικά έργα, 40 μικρά ολοκληρωμένα τελάρα και περίπου 300 σχέδια και σκίτσα Το μόνο έργο του που βρίσκεται στο Λούβρο, το μισοτελειωμένο "Τσίρκο", αποτελεί δωρεά προς το μουσείο του αμερικανού Τζον Κουίν.
