Η Ορχήστρα ∆ωματίου Johann Strauss Ensemble της Βιέννης ιδρύθηκε το 1985 από τους εξαιρετικούς μουσικούς της αυστριακής Ορχήστρας Μπρούκνερ και πολύ γρήγορα απέκτησε διεθνή φήμη με περιοδείες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης (Παρίσι, Λονδίνο, Μαδρίτη, Ρώμη, Βρυξέλλες, Βερολίνο, Ζυρίχη, Αμβούργο, Ζάλτσμπουργκ, Βιέννη κ.ά.), στην Ιαπωνία, στη Ρωσία και στην Αυστραλία.

Η Θεατρική ομάδα INDIGO ολοκληρώνει την Κυριακή 23 Ιουνίου, όπως ήταν προγραμματισμένο, τις παραστάσεις του νεοελληνικού έργου του Κωνσταντίνου Παππά «ΥΓΡΑ ΜΑΤΙΑ στο θέατρο Παραμυθίας. Η παράσταση προσεγγίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία θέματα όπως ο κοινωνικός ρατσισμός, η ελευθερία της έκφρασης και απέσπασε 3 βραβεία (καλύτερο πρωτότυπο κείμενο, πρωτότυπης μουσικής και κινησιολογίας) από τα "θεατρικά βραβεία 2012" που διοργάνωσε το περιοδικό Antivirus και το διαδικτυακό site GI.TV.

Πόσοι άνθρωποι απασχολούνται σήμερα στον χώρο του πολιτισμού; Σύμφωνα με την έρευνα του «Βήματος», που στηρίζεται σε καταγραφές επίσημων οργανισμών, περισσότεροι από 100.000. Τόσοι είναι οι άνθρωποι που κάνουν θέατρο, μουσική, κινηματογράφο, εικαστικές τέχνες, βιβλίο, εκείνοι που εργάζονται σε πολιτιστικούς φορείς, ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις, φεστιβάλ, καλλιτεχνικές σχολές, το τεχνικό δυναμικό και γενικότερα όσοι απασχολούνται στα... μετόπισθεν.

Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα συμπληρώνει φέτος 15 χρόνια ζωής και γιορτάζει πανηγυρικά την τέχνη του ντοκιμαντέρ παρουσιάζοντας ένα επετειακό αφιέρωμα με ταινίες που χαρακτήρισαν το θεσμό από τη γέννησή του έως σήμερα.

Στην 15η διοργάνωση που θα πραγματοποιηθεί από τις 15 ως τις 24 Μαρτίου 2013 θα θυμηθούμε ντοκιμαντέρ που αγαπήθηκαν και εντυπώθηκαν στη μνήμη. Ντοκιμαντέρ που διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία και το χαρακτήρα του φεστιβάλ, καθορίζοντας την εξέλιξη και την πορεία του μέσα στο χρόνο. Ντοκιμαντέρ δημοφιλή και πολυσυζητημένα, τα οποία κέρδισαν το ενδιαφέρον του κοινού χάρη σε ένα ελκυστικό συνδυασμό ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.

Το αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου βρίσκεται στην Αργολίδα, στον αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου. Το Ασκληπιείο της Επιδαύρου ήταν από τα μεγάλα πανελλήνια ιερά της αρχαιότητας. Ανήκε στην Επίδαυρο, μια μικρή πόλη-κράτος των κλασικών χρόνων που βρισκόταν στην κοντινή, δυτική ακτή του Σαρωνικού, στη θέση του σημερινού οικισμού της Παλαιάς Επιδαύρου. Τα οικοδομήματα του Ασκληπιείου -ναοί, αθλητικές εγκαταστάσεις, θέατρο, λουτρά κλπ- απλώνονταν σε μια στενή, ορεινή κοιλάδα περιβαλλόμενη από βουνά που αφήνουν μόνον μία διέξοδο προς την θάλασσα.

Στο επεισόδιο της εκπομπής «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» με τίτλο «ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΦΑΝΗ: Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ» παρουσιάζεται η ιδιωτική μουσική συλλογή του ερασιτέχνη μουσικολόγου και ερευνητή ΣΤΑΘΗ ΑΡΦΑΝΗ. Ο ίδιος ο συλλέκτης μιλά για το ειδικό ενδιαφέρον του που τον ώθησε στην ενασχόληση της αναζήτησης τεκμηρίων κλασικής συμφωνικής μουσικής και ξεναγεί τον θεατή στο διαμέρισμά του όπου φυλάσσονται περίπου 30. 000 δίσκοι βινυλίου, 3. 000 με 4. 000 δίσκοι 78 στροφών, 6. 000 cd, σπάνιες φωτογραφίες, κειμήλια και σχετικό έντυπο υλικό.

Το ένα βρίσκεται σε προνομιούχα θέση στο κέντρο της Αθήνας, σε ένα περιβάλλον που καθορίζεται από σημαντικά δημόσια ή ιδιωτικά κτίρια και σε έναν άξονα πολιτισμού τον οποίο μπορεί κανείς να περπατήσει κάνοντας στάσεις σε μεγάλα μουσεία της χώρας. Το δεύτερο, στριμωγμένο από μεγάλες λεωφόρους, μοιάζει να υστερεί τοπογραφικά. Από την άλλη, όμως, πρόκειται για ένα κτίριο με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική αξία, που έρχεται να αναβαθμίσει την περιοχή του ανοίγοντας τον δρόμο προς το μέτωπο της θάλασσας και το Φαληρικό Δέλτα, όπου σε μερικά χρόνια θα λειτουργούν η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη και η νέα Λυρική Σκηνή.

Η καλλιτέχνις και συνεργάτης του TED Απάρνα Ράο φαντάζεται εκ νέου την οικειότητα της έκπληξης, συχνά με χιουμοριστικό τρόπο. Με τον συνεργάτη της Σόρεν Πορς, η Ράο δημιουργεί εγκαταστάσεις τέχνης υψηλής τεχνολογίας - όπως μια γραφομηχανή που στέλνει μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μια κάμερα που παρακολουθεί τους επισκέπτες μέσα σε ένα δωμάτιο με μόνο στόχο να τους κάνει αόρατους σε μια οθόνη - εμπλέκοντας με παιχνιδιάρικο τρόπο τα συνήθη αντικείμενα και τις διαδράσεις σε αυτά.

Τα κόμικς (αγγλ. comics), που είναι γνωστά και ως ένατη τέχνη, είναι μια μορφή οπτικής τέχνης που αποτελείται από εικόνες που συνήθως συνδυάζονται με κείμενο, το οποίο συχνά βρίσκεται σε συννεφάκια κειμένου ή λεζάντες. Ο μεγάλος θεωρητικός και δημιουργός κόμικς Σκοτ Μακ Λάουντ στο βιβλίο του Understanding Comics δίνει έναν πλήρη ορισμό της τέχνης σαν "σχήματα και εικόνες ευρισκόμενα εσκεμμένα σε σειρά με σκοπό να μεταδώσουν πληροφορίες και/ή να προκαλέσουν μια αισθητική αντίδραση από τον χρήστη". Ο ορισμός αυτός αφήνει ορθά έξω τις γελοιογραφίες που είναι μεμονωμένες εικόνες, αφού στα κόμικς υπάρχει σαφώς μια αφηγηματική αλληλουχία μεταξύ των εικόνων. Η ύπαρξη κειμένου επίσης δεν είναι απαραίτητη.

Η κοινότοπη θεώρηση της τέχνης ως απόκοσμης και σχεδόν υπερφυσικής δραστηριότητας του ανθρώπινου «πνεύματος» ήταν -και εξακολουθεί να είναι- το βασικό εμπόδιο για την κατανόηση των πραγματικών προϋποθέσεων κάθε αισθητικής εμπειρίας της ομορφιάς. Κάτι που, εξάλλου, επιβεβαιώνεται ποικιλοτρόπως από πλήθος ερευνών γύρω από τις ανθρωπολογικές, τις ιστορικές και, πιο πρόσφατα, τις νευροβιολογικές προϋποθέσεις των λεγόμενων καλών τεχνών.