Η μινιμαλιστική αισθητική γεννήθηκε ως αντίδραση στην προγενέστερη υπερβολή της τεχνοτροπίας του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού. Ασπαζόμενος ένα περισσότερο εξορθολογισμένο και λιγότερο δραματικό ύφος από τη χειρονομιακή ζωγραφική, ο Μινιμαλισμός, γνωστός για τη χρήση βιομηχανικών υλικών, αναμετράται με τα συμβατικά όρια.

Η Maelee Lee με το έργο Large Red Pump (μεγαλη κόκκινη γόβα) εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία, υπονομεύοντας τα προηγούμενα αποδεκτά φυλετικά μοντέλα και κάνοντας χρήση βιομηχανικών υλικών. Επιπλέον, εξαιτίας της σπονδυλωτής μορφής, της χειροποίητης κατασκευής και του κολοσσιαίου μεγέθους του έργου, που θέτει σε αμφισβήτηση τα συμβατικά γλυπτά μοντέλα από μπρούτζο, μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί Μινιμαλιστικό. Η Lee, στα βιομηχανικά γλυπτά της, δίνει την αίσθηση απουσίας συγγραφέα και διάκρισης μεταξύ ζωγραφικής και γλυπτικής.

Ωστόσο, η Lee υπερέβη το Μινιμαλιστικό εγχείρημα, εξελίσσοντας την τέχνη της μέσα στην Μετα-μινιμαλιστική πρακτική συμπεριλαμβάνοντας το performance, την ιδιαιτερότητα της αναλογίας με τον χώρο και την εννοιολογικά προσανατολισμένη τέχνη. Με το έργο της με τίτλο Walking The Truth αποτελούμενο από περισσότερο από 1000 ψηλοτάκουνες χάρτινες γόβες περιόδευσε σε όλο τον κόσμο.

H Lee έχει παρουσιάσει τις συνθέσεις παπουτσιών της σε ναούς στην Ασία, σε ένα τζαμί στην Κρήτη, ένα μοναστήρι στα Μετέωρα, και ένα επιχειρηματικό κέντρο της Σεούλ. Καταγράφει τις performance της σε βίντεο και φιλμ με ήχο, παρουσιάζοντας τα μαζί με την εγκατάσταση της.

Τα παπούτσια αυτά συνδέονται με το γυναικείο σώμα , ως μια ευθεία αναφορά στο φεμινισμό χωρίς δογματισμούς, με την έννοια ότι η Lee συμφωνεί με τους γενικούς στόχους του φεμινισμού, αλλά δεν αυτοπροσδιορίζεται ως φεμινίστρια. Η Lee είναι μια φεμινίστρια χωρίς να επικεντρώνεται, θεματικά, αποκλειστικά στη γυναίκα. Είναι ταυτόχρονα καλλιτέχνης, προσωπικότητα, γυναίκα, μητέρα και σύζυγος.

Τα χάρτινα λευκά κουτιά-γλυπτά της Lee «συνομιλούν» με τον θεατή μέσω του κειμένου που υπάρχει στο κεντρικό τμήμα τους, καθώς επίσης και με τις γυναικείες γόβες σε κόκκινο ή χρυσό χρώμα. Αυτά τα λευκά κουτιά καταρχήν θα μπορούσαν να εκληφθούν ως πρωτογενείς κατασκευές δεδομένου ότι είναι φτιαγμένα από βιομηχανικά υλικά και με βιομηχανικό τρόπο. Σε δεύτερο επίπεδο, επειδή φαίνονται να έχουν βάθος, πολλαπλασιάζονται και γίνονται μικρότερα καθώς υποχωρούν, και μπορεί να «αναγνωστούν» ως σχόλια πάνω στον ακαδημαϊκό ιλουζιονισμό. Επίσης θα μπορούσαν να θεωρηθούν αφαιρετικές αναφορές σε φεμινιστικά κείμενα όπως αυτά της Virginia Woolf ή σε θεωρητικές πραγματείες και φεμινιστικές κριτικές όπως αυτές της Elaine Showalter.

Ένα είναι σίγουρο, ότι η καριέρα της Lee δεν μπορεί να θεωρηθεί ξεπερασμενη ή στάσιμη. Συνεχώς εξελίσσεται, επεκτείνοντας την παρουσία της σε παγκόσμιο επίπεδο, μακριά από την πατρίδα της, την Κορέα, λαμβάνοντας μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας φέτος και γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία με μια ατομική έκθεση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Κρήτης στο Ρέθυμνο.

Στο πλαίσιο αυτό, η πρώτη της έκθεση στη Θεσσαλονίκη, στην γκαλερί Donopoulos International Fine Arts, η Lee συστήνει την τέχνη της παρουσιάζοντας ορισμένα αντιπροσωπευτικά δείγματα έργων της από τη δεκαετία του '90 μέχρι σήμερα.

Γενικές Πληροφορίες

• Τοποθεσία: Donopoulos IFA, Αγίας Θεοδώρας 3, Θεσσαλονίκη
• Ημερομηνία: Εγκαίνια: Παρασκευή 9 Οκτωβρίου, ώρα 20:00
• Διάρκεια: 09.10 – 08.11.2015
• Ώρες λειτουργίας: Τρ-Πε-Πα: 11:00-14:00, 18:00-21:00, Τε: 11:00-14:00, Σα: 11:00-15:00
• Πληροφορίες: Τηλ.: 2310552633 / www.donopoulos.gr