Ο Πάνος Βαλσαμάκηςγεννήθηκε το 1900 , στην αυγή του εικοστού αιώνα, στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) στην όμορφή πνευματική ελληνική πολιτεία στα παράλια της Μικράς Ασίας, που γέννησε και τον μεγάλο ζωγράφο Φώτιο Κόντογλου. Το 1922 εγκαταστάθηκε μαζί την οικογένειά του στην Αθήνα. Μεταξύ των ετών 1923 -1930 σπούδασε ζωγραφική και κεραμική στη Μασσαλία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα κατά τα χρόνια 1930-1942 διεύθυνε το Καλλιτεχνικό Εργαστήριο της Α.Ε. Κεραμεικός, ενώ από το 1942-1957 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του εργοστασίου Κεραμική ΑΚΕΛ. Μετά το 1957 εργάστηκε αποκλειστικά ως κεραμίστας στο ιδιωτικό του εργαστήρι στο Μαρούσι. Πέθανε στην Αθήνα το 1986.

 

 

 

Το έργο του Πάνου Βαλσαμάκη, σπάνιο τόσο για το μέσο όσο και για την μανιέρα του, διακρίνεται για την έντονη σχηματοποίηση και την πλούσια, σχεδόν λαμπερή, χρωματική του παλέτα. Παρά το γεγονός πως εκμεταλλεύεται κάθε εκδοχή της καμπύλης, του κύκλου, και των γεωμετρικών σχημάτων με αφαιρετική διάθεση στην απόδοση των θεμάτων του(με την ίδια ίσως λογική της ανατολικής βυζαντινής αγιογραφίας)τα έργα του, παρόλα αυτά, σφύζουν από ζωή και πλαστικότητα. Η παραστατικότητα περιορίζεται στο ουσιώδες, χωρίς περιττές λεπτομέρειες, δίνοντας έμφαση στο χρώμα. Στατικό εκ πρώτης όψεως μα με έντονο εσωτερικό παλμό και ζωή το έργο του Πάνου Βαλσαμάκη μπορεί με βεβαιότητα να θεωρηθεί διαχρονικό. Η θεματολογία του είναι εμπνευσμένη πότε από τις χαμένες πατρίδες και άλλοτε από τη φύση και τον σύγχρονο κόσμο. Έργα του καλλιτέχνη βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Βορρέ Σύγχρονης Τέχνης, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών κα ενώ κοσμούν προσόψεις κι εσωτερικά τόσο δημόσιων όσο και ιδιωτικών κτηρίων.

 

 

 

Βιβλιογραφία:

«Πάνος Βαλσαμάκης» έκδοση ΖΥΓΟΣ 1979