Στη διάρκεια του 2010, η Ελλάδα τέθηκε υπό την επίβλεψη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο φόβος της φτώχειας και της οικονομικής ύφεσης, έχουν αναδείξει ένα συναίσθημα ταραχής στην κοινωνία. Οι μνήμες των κοινωνικών αναταραχών του 2008 στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, έχουν δημιουργήσει την αναμονή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μίας νέας περισσότερο βίαιης επερχόμενης κοινωνικής αναταραχής.
Επηρεασμένοι από αυτή την ατμόσφαιρα, το Μάιο του 2010, δημιουργήσαμε μία σειρά δράσεων σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο κεραμικής στην Αθήνα. Θέλαμε να αναδείξουμε τα διαισθητικά συναισθήματα που προκαλούνται από τα σημάδια της ταραχής όλων γύρω μας. Χρησιμοποιήσαμε τα αντικείμενα που ήταν διεσπαρμένα σε αφθονία στα συντρίμμια του εργοστασίου: κόκκινη σκόνη, κεραμικά, ξύλο και σχοινιά. Δημιουργήσαμε εγκαταστάσεις γλυπτών και καταγράψαμε σε βίντεο μικρές σκηνές σύγκρουσης. Οι τελικές σκηνές , παρόλο που έμοιαζαν διαφορετικές, πάντα οδηγούσαν στην ίδια σειρά γεγονότων. Η κόκκινη σκόνη αντιπροσώπευε το αποτέλεσμα που έχει κάθε ανθρώπινη πράξη βίας. Το εγκαταλελειμμένο βιομηχανικό περιβάλλον, χρησιμοποιήθηκε σαν μεταφορά για την οικονομικά διαλυμένη χώρα. Η δομή των πολλαπλών οθονών του βίντεο χρησιμοποιήθηκε για να υπενθυμίσει τις κάμερες παρακολούθησης της αστυνομίας. Ο ήχος ηχογραφήθηκε ζωντανά, κατά τη διάρκεια κάθε μίας από τις δράσεις.
Αμφιβάλλουμε για την αποδοτικότητα των βίαιων στάσεων προς την αναζήτηση ενός νέου τρόπου στάσης. Ουσιαστικά δεν έχουμε βρεί τίποτα ακόμα, εντούτοις, εμείς απολαμβάνουμε να ψάχνουμε ακόμα.
Περισσότερες πληροφορίες για τους καλλιτέχνες:
Α. Βασμουλάκης www.vasmou.com
Μ. Αναστασάκος www.m-anastasakos.com
