- Με ποιούς τρόπους πιστεύετε ότι οι μελλοντικές γενιές θα επωφεληθούν από την μελέτη της ιστορίας;

Υπάρχει η κλασική άποψη ότι οποιοσδήποτε δεν καταλαβαίνει την ιστορία είναι καταδικασμένος να την επαναλαμβάνει. Παρόλο που υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτή τη δήλωση, δεν θα την εκλάμβανα κυριολεκτικά. Τα γεγονότα σπάνια επαναλαμβάνονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Είναι όμως αλήθεια ότι η ιστορία μας διδάσκει πολλά πράγματα- και μερικές φορές αυτό συμπεριλαμβάνει και το τι είδους λάθη να αποφύγουμε. Κατά κύριο λόγο, θα έλεγα ότι μας διδάσκει πως μπορεί να υπάρξουν διαφορετικές εκβάσεις σε μια εποχή κρίσης, ανάλογα με το τι επιλέγουν να κάνουν ή όχι οι πολιτικοί αρχηγοί και οι κοινοί άνθρωποι. Η Ιστορία δείχνει αναπόφευκτη μόνο εξεταζόμενη αναδρομικά. Σε κάθε εποχή, οι άνθρωποι παίρνουν αποφάσεις που επηρεάζουν τη ροή των γεγονότων θετικά ή αρνητικά. Δεν υπήρχε τίποτα αναπόφευκτο, λόγου χάριν , στην αποτυχία του στρατού του Χίτλερ να καταλάβει την Ρωσία. Στην πραγματικότητα, όπως περιγράφω στο βιβλίο μου, παραλίγο να το πετύχει, χάρη στα λάθη του Στάλιν. Μόνο το γεγονός ότι ο Χίτλερ διέπραξε ακόμα μεγαλύτερα λάθη βοήθησε την Σοβιετική πλευρά να ανακτήσει και να κρατήσει την πρωτεύουσά της. Πιστεύω ακράδαντα ότι η ιστορία μας διδάσκει πολλά για το ρόλο των ατόμων στη διαμόρφωση της μοίρας τους.

- Γιατί αποφασίσατε να γράψετε για τη μάχη της Μόσχας;

Όταν ήμουν ανταποκριτής από τη Μόσχα για την Newsweek, συνήθως απέφευγα το θέμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρχε τόση προπαγάνδα γύρω από αυτή τη συμπλοκή που αισθανόμουν ότι ήταν πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω τον μύθο από την πραγματικότητα. Έπειτα όμως, κάποιος μου πρότεινε να ερευνήσω το γιατί η μάχη της Μόσχας είναι λιγότερο γνωστή από άλλα κομμάτια του πολέμου στο Ανατολικό Μέτωπο, παρόλο που ήταν η μεγαλύτερη μάχη όλων των εποχών. Ενώ ξεκίνησα να το ερευνώ, συνειδητοποίησα ότι η ιστορία της μάχης της Μόσχας ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα επειδή είχε αποσιωπηθεί και ταυτόχρονα μυθοποιηθεί για να καλύψει τα πρώτα λάθη του Στάλιν και τις συγκλονιστικές απώλειες που προκάλεσαν στη Σοβιετική πλευρά. Συνειδητοποίησα επίσης ότι αυτή ήταν η πρώτη καίρια κίνηση του πολέμου. Καινούργια έγγραφα από τα αρχεία ήταν διαθέσιμα και υπήρχε ακόμα η δυνατότητα να πάρω συνέντευξη από μερικούς επιζώντες από εκείνη τη μάχη- και ο χρόνος μου τελείωνε. Όλα αυτά με έκαναν να κυνηγήσω αυτό το θέμα, και χαίρομαι ιδιαίτερα που τελικά το έκανα, γιατί ανακάλυψα πολλές συναρπαστικές ιστορίες στη διαδικασία έρευνας για αυτό το βιβλίο.

- Τι είναι το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, και για ποιους λόγους συμμετείχατε σε αυτό;

Το Συμβούλιο, είναι ένα Ίδρυμα αφιερωμένο στη μελέτη και στη συζήτηση ζητημάτων εξωτερικών σχέσεων. Ξεκίνησε το 1921, και έχει αναπτυχθεί σε βασικό σημείο συνάντησης για τους Αμερικανούς που θέλουν να ακούσουν διαφορετικές απόψεις και να κατανοήσουν καλύτερα τι συμβαίνει στον κόσμο. Εάν είσαι μέλος (και πρέπει να κάνεις αίτηση μέλους, το οποίο είναι πολύ ανταγωνιστικό), μπορείς να παρακολουθήσεις όσα δρώμενα διοργανώνει το Συμβούλιο στα γραφεία του στην Νέα Υόρκη και στην Ουάσινγκτον. Συχνά, αλλοδαποί ηγέτες επισκέπτονται το Συμβούλιο για να παρουσιάσουν τις απόψεις τους και να απαντήσουν σε ερωτήματα σχετικά με τις πολιτικές τους. Έχοντας περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου στο εξωτερικό ως ανταποκριτής της εφημερίδας Newsweek, θεωρώ πως το Συμβούλιο είναι ένα μέρος που μπορεί να με κρατά ενήμερο σε σχέση με μια ευρεία γκάμα διεθνών ζητημάτων, και όπου μπορώ να συναναστραφώ με άλλα μέλη με τα οποία έχουμε παρόμοια ενδιαφέροντα.

- Πείτε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια ως συγγραφέας.

Ετοιμάζω ένα καινούργιο βιβλίο. Αυτήν την εποχή το θέμα μου είναι οι Αμερικάνοι που έζησαν στην Γερμανία την περίοδο μεταξύ 1920 και 1940, και έγιναν μάρτυρες της ανόδου του Χίτλερ και του Ναζιστικού κινήματος. Υπήρχαν Διπλωμάτες, δημοσιογράφοι και πλήθος άλλων Αμερικανών που έτυχε να ζουν και να εργάζονται εκεί, εκείνη την εποχή. Έχω ανακαλύψει μια τεράστια ποσότητα υλικού, δημοσιευμένα και μη, -μνημόνια, αλληλογραφία και ημερολόγια-, τα οποία μου επιτρέπουν να επαναφέρω την εποχή εκείνη, από τη δική τους οπτική. Για ακόμη μια φορά, αντιλαμβάνεσθε πως αυτά τα ιστορικά γεγονότα, έδειχναν αρκετά διαφορετικά ενώ συνέβαιναν, όχι τόσο ξεκάθαρα όσον αφορά την έκβαση τους, όσο εξεταζόμενα εκ των υστέρων. Μαθαίνουμε για τις μεγάλες διαφωνίες μεταξύ των Αμερικανών σχετικά με την σημασία και τις ευκαιρίες του Ναζιστικού κινήματος, καθώς επίσης και για μερικές από τις ζήλιες και τις αντιπαλότητες στο εσωτερικό της Διεθνούς Κοινότητας. Ευελπιστώ οι αναγνώστες, οποιασδήποτε εθνικότητας, να βρουν τις ιστορίες αυτές ενδιαφέρουσες μέσα από μια εσωτερική ματιά σε αυτή τη τραγική, αλλά συναρπαστική περίοδο της μοντέρνας ιστορίας.

Ο Ναγκόρσκι σαν Συγγραφέας έχει εκδόσει τα παρακάτω βιβλία.

1) Απρόθυμο Αντίο ¨: Μια ματιά ενός ρεπόρτερ αμερικάνου μέσα στην Σοβιετική Ένωση από το οποίο διαμορφώνονται ζωές και κοινωνίες στην Νέα Ανατολική Ευρώπη.

2) Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο // Τελευταία στάση στην Βιέννη: σχετικά με ένα νέο Γερμανό που συμμετέχει σε αντιπαράθεση με τον Χίτλερ .

3) Το βιβλίο Μόσχα 1941 η Μεγαλύτερη μάχη που εκδόθηκε στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Γκοβόστη σε μετάφραση Νικολάου Λαζαρίδη.