- Έχετε οικοδομήσει, μέσα από τα μυθιστορήματά σας, πολλούς και διαφορετικούς ήρωες. Με ποιον από αυτούς νιώθετε ότι συνδέεστε περισσότερο και για ποιο λόγο;
Με τον ήρωα του «Ραμόν» γιατί είχα αρκετά κοινά μαζί του την εποχή που το έγραψα και με αυτόν της «Μπλε Ώρας» για προσωπικούς λόγους.

- Ζούμε σε εποχή έντονων ανακατατάξεων και αλλαγών. Ποιος είναι, κατά την άποψή σας ο ρόλος της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας μέσα σε μια πραγματικότητα όπως αυτή που δια μορφώνεται σήμερα;
Ο ρόλος της σύγχρονης λογοτεχνίας (όχι μόνο της ελληνικής) είναι να καταφέρει να δώσει το στίγμα της εποχής, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, αφού σήμερα τα πάντα μεταβάλλονται με φρενήρη ρυθμό και κάτι που τώρα είναι πρωτοποριακό μπορεί μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να θεωρηθεί παρωχημένο.

- Πώς έχουν παρεισφρήσει οι κινηματογραφικές σας γνώσεις στο χώρο της λογοτεχνικής σας γραφής;
Οι πανεπιστημιακές γνώσεις μου ελάχιστα- άλλωστε σπούδασα κινηματογράφο μόνο για έναν χρόνο. Ο ίδιος όμως ο κινηματογράφος αρκετά, θα έλεγα περισσότερο από την λογοτεχνία. Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι διάλογοί μου είναι πολύ κινηματογραφικοί. Το ελπίζω!

- Τι είναι εκείνο που διαφοροποιεί τον λογοτέχνη από τον μη λογοτέχνη;
Ο λογοτέχνης οφείλει να διαθέτει ένα στοιχειώδες ταλέντο στην γραφή και να είναι αποφασισμένος να εκτεθεί. Έτσι απλά.

- Έχετε εντοπίσει περισσότερες λογοτεχνικές συγγένειες του έργου σας με συγγραφείς της γενιάς σας -Έλληνες ή μη- ή με συγγραφείς άλλων εποχών;
Σίγουρα. Λογικό είναι άλλωστε αφού ζω στο σήμερα. Δεν πιστεύω πάντως σε λογοτεχνικές γενιές αλλά σε γενιές ανθρώπων. Οι καιροί αλλάζουν με αποτέλεσμα να αλλάζει και η μορφή κάθε είδους τέχνης.

- Σε ποιο βαθμό σάς επηρεάζει η γνώμη των κριτικών, του τύπου και του αναγνωστικού σας κοινού;
Με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Κακά τα ψέματα, όλοι οι συγγραφείς χαίρονται με μια καλή κριτική, με την, όσο δυνατόν πιο μεγάλη, αναγνώριση του κοινού. Ποτέ όμως δεν θα άλλαζα τον τρόπο που γράφω, ακόμη και αν κάποιος μου έλεγε κάτι που θα θεωρούσα σωστό. Θέλω να γράφω όπως νοιώθω εγώ- θεωρώ πως η συγγραφή είναι κάτι αυστηρά προσωπικό.

- Ποιος είναι ο ρόλος του διαδικτύου στη διάδοση όχι μόνο των κειμένων, αλλά και στη διευκόλυνση της επικοινωνίας του σύγχρονου συγγραφέα με τους αναγνώστες του;
Ειδικά τώρα με το Facebook η επικοινωνία του συγγραφέα  είναι πολύ πιο άμεση από πριν. Για μένα αυτό είναι κάτι πολύ θετικό. Ωστόσο, δεν θεωρώ πως το ίντερνετ βοήθησε στην διάδοση των κειμένων μου- ίσως επειδή και εγώ δεν το επεδίωξα.

- Θεωρείτε ότι η ευθύνη του λογοτέχνη περαιώνεται αποκλειστικά μέσα από το συγγραφικό έργο του ή διευρύνεται και στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο, όπου ο ίδιος οφείλει να αναλάβει ενεργητική δράση, ως κοινωνικό ον;
Ο λογοτέχνης πρέπει να κρίνεται ως τέτοιος, αποκλειστικά και μόνο μέσα από το συγγραφικό του έργο. Από κει και πέρα κάθε άτομο οφείλει να αναλαμβάνει ενεργητική δράση, είτε είναι συγγραφέας είτε μπετατζής.

- Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας παρατηρείται συγγραφικός οργασμός. Ποια ανάγκη των σύγχρονων ανθρώπων θεωρείται ότι αντικατοπτρίζει αυτό το φαινόμενο;
Δεν ξέρω αν πρόκειται για ανάγκη. Πάντα οι Έλληνες είχαμε καλλιτεχνικές ευαισθησίες και ?όσο νά ?ναι- είναι πιο εύκολο να γράψεις από το να ζωγραφίσεις ή να γυρίσεις μια ταινία. Πάντως το να εκδίδονται 10.000 βιβλία τον χρόνο σε μια χώρα όπου ελάχιστοι διαβάζουν αποτελεί σίγουρα υπερβολή?

- Αν σας ζητούσαν να κινηματογραφήσετε ένα έργο σας, ποιο θα ήταν αυτό;
-Τα «Σπασμένα Ελληνικά» ή «Η Μπλε ώρα».