Το 1929 σε ηλικία 17 ετών εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Εκεί σπούδασε ζωγραφική στο Art Students' League κοντά στον Thomas Hart Benton. Στα πρώτα του έργα, ο Pollock, έδειξε να είναι επηρεασμένος από την Μεξικάνικη ζωγραφική, ωστόσο μετά την πρώτη του επαφή με έργα του Picasso και των Σουρεαλιστών, οι πίνακες του γίνονται περισσότερο συμβολικοί. Με την πάροδο του χρόνου ο Pollock βρίσκετε παιδεμένος μέσα στις ανασφάλειες του και το αλκοόλ, μια κατάσταση που τον επηρέασε ψυχολογικά και στην δημιουργικότητα του. Στην προσπάθεια του να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση στράφηκε στην ψυχανάλυση, κάτι που τον επηρέασε και στα έργα του.

Το 1944 γνώρισε και παντρεύτηκε την ζωγράφο Lee Krasner, οποία παίρνει συνειδητά την απόφαση να βάλει την καριέρα της στο περιθώριο για να στηρίξει τον Pollock, ως σύντροφος και σύζυγος. Ένα χρόνο μετά το γάμο του μετακομίζουν στο Long Island, η Krasner εργάζεται για την συντήρησή τους και ο Pollock αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Αυτή η αφοσίωση τον οδήγησε στην ανακάλυψη νέων τεχνικών στην ζωγραφική. Διερεύνησε την ιδέα της «ολιστικής ζωγραφικής (drip painting)», μίας ζωγραφικής χωρίς αρχή και τέλος, που προεκτείνεται ως το τελευταίο εκατοστό του μουσαμά, που πλέον είναι στο έδαφος και όχι στο καβαλέτο. Μια τεχνική που πείθει ότι προεκτείνεται και πέρα από τα όρια του μουσαμά.

 

Ο ζωγράφος πειραματίστηκε σε ένα λαβυρινθώδες δίκτυο γραμμών, τμημάτων και κηλίδων. Άντλησε έμπνευση από τον «ψυχικό αυτοματισμό» του σουρεαλισμού. Η ζωγραφική του έγινε περιβάλλον που περιλαμβάνει το θεατή και τον κυκλώνει από όλες τις πλευρές. Η ασάφεια του εικαστικού χρησιμεύει ως ενίσχυση της αίσθησης της συμμέτοχης του θεατή.

 

Ο ίδιος έλεγε για την τεχνική του: «Προτιμώ να στερεώσω τον καμβά στο σκληρό τοίχο ή το πάτωμα. Χρειάζομαι την αντίσταση μιας σκληρής επιφάνειας. Στο πάτωμα είμαι περισσότερο άνετος. Αισθάνομαι κοντινότερος, περισσότερο μέρος της ζωγραφικής, μπορώ να περπατήσω γύρω του, να εργαστώ και από τις τέσσερις πλευρές και να είμαι κυριολεκτικά η ζωγραφική»

Οι πρώτοι πίνακες που ακολουθούν την τεχνική του dripping εκτίθενται για πρώτη φορά το 1948, στην Betty Friedman Gallery και τυγχάνουν καθολικής καλλιτεχνικής αναγνώρισης, αλλά και μεγάλης εμπορικής επιτυχίας. Με την πάροδο του χρόνου η τεχνική του παραμένει ίδια, άλλα τα έργα του διαφοροποιούνται ως προς το χρώμα και γίνονται πιο σκοτεινά. Το 1951 το περιοδικό ΤΙΜΕ δημοσιεύει εκτενές άρθρο για τον Pollock, χαρακτηρίζοντας τον ως τον «μεγαλύτερο εν ζωή αμερικανό καλλιτέχνη»

Ο Jackson Pollock δεν σταμάτησε ποτέ το αλκοόλ, κάτι που τελικά του στοίχισε πάρα πολύ. Στις 11 Αύγουστου του 1956 σε ηλικία 44 χρόνων ο Pollock θα ρίξει τις τελευταίες πινελιές χρώματος πάνω στο σκοτεινό καμβά τις ζωής του. Οδηγώντας υπό την επήρεια του αλκοόλ, θα σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

 

Για περισσότερες φωτογραφίες για τον Jackson Pollock δείτε την ψηφιακή μας Gallery.

Βιβλιογραφία:
Σημειώσεις Χρήστου Μιχαλόπουλου, Ιστορικός τέχνης.
Το Χρονικό Της Τέχνης, Ε.H. Gombrich
Βικιπαίδεια, ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια