Οι αναφορές της σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης είναι εμφανείς. Για παράδειγμα, ημιπαρωχημένα παιχνίδια προηγούμενων δεκαετιών που έχουν πλέον εδραιώσει το δικό τους μικρο-θρύλο στην ιστορία του παιχνιδιού, όπως το ποδοσφαιράκι και το φλιπεράκι, αποτελούν κάποια από τα υλικά της.
Ενδεχομένως οι αρσενικές στιγμές φαιδρότητας που αναδύονται μέσα από αυτά να αποβλέπουν τελικά σε μία εκ του αντιθέτου φεμινιστική φρασεολογία. Δεν παρατηρούμε όμως καταδικαστικό, διαχωριστικό λόγο. Ίσως απλά η καλλιτέχνιδα να αναζητά μία νέα ανάγνωση της καθημερινής αύρας που χαρακτηρίζει αυτούς τους συμβολισμούς. Με άλλα λόγια, προτείνει μία εναλλακτική μουσειολογία την οποία ενσωματώνει στα αντικείμενα που χρησιμοποιεί. Η πρότασή της όμως είναι περισσότερο φρενώδης παρά τεκμηριωμένη. Από το φλιπεράκι και τη σχηματική δομή του δημιουργεί μία σειρά από κάδρα που με μια πρώτη ματιά μοιάζουν με χειροποίητους χάρτες από το Μεσαίωνα. Το χιούμορ όμως δεν είναι αυτοσκοπός στη δουλειά της Graniou. Μέσα από μία πειραματική συνύπαρξη του υψηλού με το φαιδρό αναδιαμορφώνει υπάρχουσες, ξεχασμένες πραγματικότητες και δημιουργεί νέες εικαστικές πιθανότητες.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το έργο "Anatomie du joueur" (η ανατομία του παίκτη) το οποίο ουσιαστικά είναι ένα κεφάλι (ή προσωπείο) φτιαγμένο από κερί που εκτίθετο στο μουσείο ανατομίας Dupuytren ως κέρινο ανατομικό ομοίωμα ενός κεφαλιού πτώματος. Στη γλώσσα του φέρει ένα νόμισμα που πιθανώς αναφέρεται και στον οβολό του Χάροντα, τον βαρκάρη του Άδη.

Βιβλιογραφία:
- www.anyspace.be
- www.artfunkl.com/residents/sophie-graniou/
- en.wikipedia.org/Dupuytren