Όραμα του ίδιου ήταν η δημιουργία μιας βιωματικής σχέσης με το παρελθόν και την Ιστορία μας. Χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνολογίες και την τρισδιάστατη απεικόνιση του αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, η κάρπωση της εμπειρίας όσων επισκέπτονται τον χώρο καθίσταται περισσότερο διαδραστική, ζωντανή και άμεση. Αυτή ήταν και η πρωτοτυπία του εγχειρήματος του ΙΜΕ, και για αυτό αποτελεί μέχρι και σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής και πολιτιστικής παραγωγής της χώρας μας. Χιλιάδες σχολεία επισκέπτονται κάθε χρόνο τις εγκαταστάσεις του και χιλιάδες μικροί και μεγάλοι βιώνουν μια μοναδική εμπειρία μέσω της χρήσης της ψηφιακής τεχνολογίας.
Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού κατάφερε και κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό. Άλλαξε την ίδια την φυσιογνωμία ενός κεντρικού δρόμου που συνέδεε από αρχαιοτάτων χρόνων την Αθήνα με το επίνειο της, τον Πειραιά. Η οδός Πειραιώς άρχισε να μετατρέπεται σιγά-σιγά από μια αμιγώς βιομηχανική και μεταποιητική οδό, σε δρόμο Πολιτισμού και Τέχνης. Το ΙΜΕ έδωσε την απαραίτητη ώθηση και σε άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς να εξετάσουν την στέγαση τους σε αυτήν την περιοχή. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα οργανισμοί όπως το Ίδρυμα Κακογιάννη, το Μουσείο Μπενάκη και η Τεχνόπολις στο Γκάζι να έχουν εγκατασταθεί και να λειτουργούν προς όφελος της τοπικής κοινωνίας με αξιόλογο πολιτιστικό και εκπαιδευτικό έργο. Η οδός Πειραιώς σιγά-σιγά αρχίζει να αποκτά χαρακτήρα μιας «πολιτιστικής διαδρομής», όπου ο πεζός θα μπορεί να την ανηφορίζει βλέποντας αριστερά και δεξιά του τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα της σύγχρονης πολιτιστικής μας παραγωγής.
Για τον σύγχρονο και διαδραστικό τρόπο που το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού μας προέτρεψε να δούμε και να βιώσουμε την Ιστορία και τον Πολιτισμό μας αλλά και για την σταδιακή μετατροπή της Οδού Πειραιώς σε σύμβολο πολιτιστικής ανάπτυξης και ψυχαγωγίας, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που αφιερώθηκε στην Ελλάδα, στους ανθρώπους και στον Πολιτισμό της, τον Λάζαρο Εφραίμογλου. Μένουμε με την ευχή να βρεθούν άξιοι μιμητές και συνεχιστές του σπουδαίου έργου του...