Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου 2013 16:16

Νίκος Βατόπουλος: "Στην Ελλάδα έχουμε αντιφάσεις σε όλες μας τις εκδηλώσεις."

Γράφτηκε από την 

Η Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5» & ο δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος παρουσιάζουν την Ομαδική Ιστορική Εικαστική έκθεση ζωγραφικής/γλυπτικής/φωτογραφίας «Γεώργιος Α»
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 ετών από τον θάνατο του Γεωργίου Α΄ εγκαινιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ομαδική εικαστική έκθεση σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών με θέμα το ιστορικό αποτύπωμα του μακροβιότερου βασιλιά της νεότερης Ελλάδας.

- Που αποδίδετε το γεγονός ότι η ιστορία του μακροβιότερου μονάρχη της Ελλάδας είναι μάλλον άγνωστη στο ευρύ κοινό στις μέρες μας;

Πολλές περιοχές της ελληνικής Ιστορίας παραμένουν στο ημίφως. Δεν είναι μόνο ο Γεώργιος Α'. Η άγνοια για μορφές που επηρέασαν την ελληνική κοινωνία είναι γενικευμένο φαινόμενο και απόρροια αυτού είναι και η αδιαφορία για ένα μονάρχη που ήταν ανώτατος άρχων της Ελλάδας για 50 χρόνια. Η ημιμάθεια, τα στερεότυπα και τα συμπλεγματικά σύνδρομα υπογραμμίζονται περισσότερο στην περίπτωση της ιστορίας της μοναρχίας στην Ελλάδα.

- Πως μπορεί να συγκριθεί το καλλιτεχνικό έργο που αφορά το Γεώργιο με το αντίστοιχο έργο που αφορά παρόμοιας εμβέλειας ή διάρκειας ηγέτες στην Ευρώπη (τόσο από άποψη όγκου όσο και από άποψη καλλιτεχνικής αξίας);

Η έκθεση για τον Γεώργιο Α' που παρουσιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5», με συμμετοχή 21 καλλιτεχνών, είναι η πρώτη του είδους που γίνεται στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει καταγεγραμμένη εμπειρία, συνεπώς απουσιάζουν τα συγκριτικά εργαλεία σε βάθος χρόνου στον βαθμό τουλάχιστον που υπάρχουν σε άλλες χώρες της Δύσης. Στη Μεγάλη Βρετανία, στις ΗΠΑ, στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στις σκανδιναβικές χώρες, και άλλού υπάρχει μια μεγάλη παράδοση που πηγαίνει πίσω στον 18ο αιώνα και φθάνει στα έργα του Αντι Γουώρχολ και στα εικαστικά εξώφυλλα περιοδικών κύρους όπως o Νew Yorker. Πλησιέστερες εκδοχές στην εικαστική απεικόνιση ιστορικών προσώπων έχουμε με τη μεγάλη σατιρική παράδοση του 19ου αιώνα την οποία πρόβαλαν σε όλη την Ευρώπη, και στην Ελλάδα, οι εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής.

- Ποια (ή ποιες) είναι η κυρίαρχη "εικόνα" του Γεωργίου όπως αυτή αποτυπώνεται στα καλλιτεχνικά έργα που τον εικονίζουν;

Θα έλεγα ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τον Γεώργιο σε ώριμη ηλικία, ίσως γιατί η μορφή του μετά το 1890 ήταν πιο διαδεδομένη λόγω της αύξησης της κυκλοφορίας των εντύπων, της διάδοσης της φωτογραφίας και της ανάπτυξης των γραφικών τεχνών. Τα περισσότερα έργα παρουσιάζουν τον Γεώργιο σε υπαινικτικές συνθέσεις, σε αλληγορίες ή συμβολικά έργα, ενώ δεν λείπουν και πιο ακαδημαϊκές ή ποπ εκδοχές.

- Πώς ανταποκρίθηκαν στη συγκεκριμένη θεματική οι Έλληνες δημιουργοί; Υπήρξε άμεσο ενδιαφέρον;

Υπήρξε σημαντικό ενδιαφέρον και μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος όχι μόνο από τον αριθμό των συμμετοχών αλλά και από την ποιότητα των δημιουργών που έστειλαν έργα. Θεωρώ πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να έχουμε μεγάλη αύξηση της εκδήλωσης ενδιαφέροντος σε μελλοντική έκθεση με συγγενή θεματολογία μετά την προβολή που είχε η έκθεση για τον Γεώργιο. Αρχικά, και δικαιολογημένα ως ένα βαθμό, υπήρχε μια σχετική αμηχανία και δισταγμός, που γρήγορα ξεπεράστηκε με την κατανόηση του εγχειρήματος. Κάθε κοινωνία πρέπει να περάσει τις παιδικές της ασθένειες.

- Με ποιο τρόπο (π.χ. κατά τεχνοτροπία) οργανώσατε/επιμεληθήκατε το υλικό της έκθεσης; Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν το έργο σας;

Εγινε μία επιλογή των συμμετοχών, που οι περισσότερες είναι ζωγραφικά έργα. Επιπλέον έχουμε ένα μπούστο, μια προτομή δηλαδή του Γεωργίου, καθώς και ένα πιο εννοιολογικό έργο, τα οποία θεωρώ ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα και χρήσιμα ως προς τον υφολογικό προσανατολισμό της έκθεσης. Ζητούμενο υπήρξε η ποικιλία αναφορών, αισθητικής παλέτας, τεχνικών μέσων και συναισθηματικής εμπλοκής. Πιστεύω ότι αυτό εκπληρώθηκε.

- Γενικά στην Ελλάδα δεν έχουμε την κουλτούρα του να χρησιμοποιούμε 'σύμβολα' ως αφετηρία καλλιτεχνικής έμπνευσης. Ποια η γνώμη σας;

Στην Ελλάδα έχουμε αντιφάσεις σε όλες μας τις εκδηλώσεις. Στην περίπτωση των συμβόλων και της χρησιμότητάς τους στην ανάγνωση της ιστορίας, η χώρα μας επιδεικνύει γενικά μία βαλκανική αμηχανία, την οποία κατά κανόνα αντιμετωπίζει με την απουσία οποιασδήποτε παρέμβασης ή δημιουργικής πρότασης. Νομίζω ότι η Ιστορία προσφέρει ανεξάντλητο υλικό για παραγωγή νέας τέχνης και κυρίως, νέας σκέψης.

- Γιατί κατά τη γνώμη σας ενώ πρόκειται για νεώτερη ιστορία, παραμένει θαμπή στη μνήμη των περισσότερων; Οι Έλληνες υστερούν σε εθνική αυτογνωσία;

Κάθε Ελληνας έχει την δική του εκδοχή περί εθνικής αυτογνωσίας, συνεπώς και εγώ υπερασπίζομαι την δική μου, όχι όμως με δογματισμό. Αν θελήσει κανείς να γενικεύσει πάντως θα μπορούσε να παρατηρήσει ότι ένα χαρακτηριστικό των Ελλήνων είναι η διατύπωση ισχυρών θέσεων για ζητήματα τα οποία γνωρίζουν με τεράστιες αποκλίσεις από τη σύνθετη προσέγγιση τα οποία αυτά απαιτούν.

Αίθουσα Τέχνης "ΚΑΠΛΑΝΩΝ 5"
Μασσαλίας & Καπλανών 5 – Αθήνα
τηλ. 210-3390946, 6944-327211

Οι ημέρες & ώρες λειτουργίας της έκθεσης είναι οι εξής:
Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη & Παρασκευή: 17:00 – 21:00
Σάββατο & Κυριακή: 11:00 έως 16:00 (Δευτέρα: κλειστά)
& κάθε άλλη ημέρα & ώρα κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν την Τρίτη 26/11, στις 8 το βράδυ & η διάρκειά της είναι από 26/11 έως & 12/12/2013

 

Έκθεση εικόνων


Μαρία Ειρήνη Μοσχονά

Σπούδασα Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς και Πολιτιστική Διαχείριση (Master's of Arts) στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Πάντειου Πανεπιστημίου. Έχω εργαστεί ως P.A. to CEO σε εταιρία παραγωγής οπτικοακουστικών, ως Media Assistant (επικοινωνία και προβολή πολιτιστικών θεαμάτων) για το Θέατρο Badminton και το Half Note Jazz Club αλλά και ως αρθρογράφος και επιμελήτρια κειμένων σε πολιτιστικά sites. Παράλληλα εργάζομαι ως φωτογράφος (συνεργασία με το αγγλόφωνο ταξιδιωτικό περιοδικό Athens Insider) και social media manager σε πολιτιστικού ενδιαφέροντος sites.
https://www.flickr.com/photos/mariren/albums
https://www.instagram.com/_mariren_/