- Μιλήστε μας λίγο για το έργο. Γιατί διαλέξατε αυτούς τους ρόλους;

Ν.Ψ. Το έργο μας μεταφέρει στο Λονδίνο του 1910. Σε μια περίοδο που αλλάζει η Βικτωριανή εποχή και αρχίζει μια περίοδος γιορτής. Ο χαρακτήρας που ερμηνεύω κάνει την εμφάνιση του επάγγελμα. Πλησιάζει γυναίκες, τις κάνει να τον ερωτευτούν, να τον παντρευτούν, να το κρατήσουν μυστικό, να του δώσουν όλα τους τα χρήματα να τα φυλάει αυτός...οπότε τα αρπάζει και γίνεται καπνός, ψάχνοντας το επόμενο θύμα. Το ενδιαφέρον είναι ότι με την Αδελαΐδα όλα του πάνε στραβά, τίποτα δεν λειτουργεί όπως πρέπει και έχει απίστευτες ανατροπές μέχρι το τελευταίο λεπτό. Οι ρόλοι είναι πρόκληση και δώρο για τους ηθοποιούς. Δημιουργούν ένα έργο ιδανικό για καλή δουλειά.

Ν.Β. Η Αδελαΐδα είναι μια γυναίκα χαμηλής αυτοπεποίθησης, η συνάντηση της με τον George είναι ότι πιο σημαντικό έχει συμβεί στην ζωή της. Ο έρωτας αυτός θα την αλλάξει για πάντα. Αυτό το έργο έχει δυο ρόλους αριστουργηματικά γραμμένους από την συγγραφέα, με εξαιρετικό κείμενο. Είναι ένα πραγματικό δώρο για κάθε ηθοποιό.

- Θεωρείτε ότι έχετε κάποια κοινά στοιχεία με τον George Love/Αδελαΐδα και ποια είναι αυτά; Σε γενικές γραμμές κατά πόσο μοιάζουν οι άντρες/γυναίκες με αυτόν τον χαρακτήρα;

Ν.Ψ. Δεν θεωρώ ότι μοιάζω μαζί του, τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω. Αλλά κάθε φορά που δουλεύεις έναν ρόλο, αποκτά κομμάτια δικά σου, μνήμες σου και δικά σου βιώματα. Είναι όμως έξυπνος, αρέσει πολύ και ξέρει να μαγεύει τις γυναίκες, κάτι που όλοι οι άντρες θέλουμε να έχουμε...

Ν.Β. Είμαι αρκετά ρομαντική και εγώ. Όλες οι γυναίκες σε όλες τις εποχές έχουν ανασφάλεια με την εξωτερική τους εμφάνιση. Δεν είναι αρκετά αδύνατες, ούτε αρκετά ψηλές, δεν τους αρέσει η μύτη τους κλπ. Ακόμα και ιδιαίτερα ευφυείς γυναίκες, με επιτυχημένες καριέρες κλπ έχουν 'κόλλημα' με την τέλεια εμφάνιση. Μου άρεσε το έργο, με 'ιντριγκάρισε' η αλλαγή αυτής της γυναίκας και το πώς την επηρέασε ο έρωτας...


- Πόσο μοιάζει ή διαφέρει εκείνη η εποχή από τη δική μας και πώς θα χαρακτηρίζατε το έργο αυτό;

Ν.Β. Η γυναικεία 'απελευθέρωση' έχει συντελεστεί αλλά η γυναικεία ανασφάλεια κρατά γερά. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Ίσως είναι στην φύση μας να αναζητούμε την επιβεβαίωση μέσα στα μάτια του αρσενικού.... θα το χαρακτήριζα πολύ ενδιαφέρον και έξυπνο!
Ν.Ψ. Είναι μια εποχή που οι γυναίκες ακόμα ψάχνουν τη θέση τους στην κοινωνία και αυτό είναι το σημείο που 'την πατάνε'. Σήμερα οι γυναίκες είναι σίγουρες, δυνατές και έχουν κατακτήσει αυτό για το οποίο πάλεψαν τόσα πολλά χρόνια. Το έργο είναι σύγχρονο αλλά με κλασική γραφή. Έχει ανέβει σε πολλές χώρες, με φοβερή επιτυχία και σίγουρα θα παίζεται για πολλά χρόνια ακόμα.

- Είναι ένα έργο ρομαντικό, γραμμένο ειδικά για ...γυναίκες; 'Η μήπως όχι;

Ν.Β. Είναι αισθηματική κομεντί, με διαρκή εναλλαγή συγκίνησης και γέλιου, με εξαιρετική πλοκή και απρόσμενο φινάλε, που η ιστορία "σε καθηλώνει"!
Ν.Ψ. Είναι έργο ρομαντικό κι όμως είναι απίστευτο πόσο αγγίζει τους άντρες θεατές... έχει πολύ χιούμορ, γέλιο και συγκίνηση, όπως η ζωή μας άλλωστε!


- Γιατί σας αρέσει να παίζετε στο θέατρο; Σε σχέση με το σινεμά ή την τηλεόραση, τι προτιμάτε πρώτα απ' όλα σαν καλλιτέχνες;

Ν.Β. Αυτό είναι το χόμπι και η δουλειά μου, εκεί αισθάνομαι δημιουργική. Προτιμώ τις καλές και ενδιαφέρουσες συνεργασίες, ανεξάρτητα από το μέσον.

Ν.Ψ. Το θέατρο είναι η δουλειά μας, αυτό σπουδάζουμε. Εκεί γινόμαστε καλύτεροι και εκεί φαίνεται αν 'το έχεις'. Εκεί συναντάς ανθρώπους, με τους οποίους μιλάς την ίδια θεατρική γλώσσα και εκεί γίνεσαι καλύτερος.

- Μια φράση βγαλμένη απ' το έργο η οποία σας εμπνέει ή κρύβει κάποιο ιδιαίτερο νόημα;

Ν.Ψ. 'Να είσαι μοναδικός. Μόνο όταν είσαι μοναδικός, πας μπροστά σε αυτή τη ζωή...'

- Πώς προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία, όπως και με τη σκηνοθέτιδα και τους υπόλοιπους συνεργάτες σας;

Ν.Β. Είναι αποτέλεσμα φιλίας και επιθυμίας να ενώσουμε τα πάθη μας . Η υπόλοιπη παρέα είναι οι : Ν. Παπαστεργίου (σκηνικά, κοστούμια), Μελίνα Μάσχα (φώτα), Μόνικα Κολοκοτρώνη ( κινησιολογία). Οι οποίοι είναι πολύτιμοι συνεργάτες της Λ. Μελεμέ και βέβαια δικοί μας.


- Τι άλλο κάνετε αυτή την περίοδο και τι σχεδιάζετε για το άμεσο μέλλον;

Ν.Β. Είμαι στην 'ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ' ενώ παίζω στον μονόλογο 'ΑΝΤΡΕΣ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ'. Σχεδιάζω να επιζήσω εις πείσμα των καιρών...with a little help from my friends!


Ν.Ψ. Είμαι στο Εθνικό Θέατρο στην παράσταση 'Η αυλή των θαυμάτων' και κάνω πρόβες για την παράσταση 'Τρωίλος και Χρυσηίδα' που θα ανέβει εκεί, αρχές Μαρτίου.


- Μια ευχή για το 2012;

Ν.Ψ. Να είμαστε καλά, υγιείς και να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε ξανά!