- Φέτος παίζετε τον πολύ πετυχημένο ρόλο του «Caveman», ποιοι είχαν αυτόν τον ρόλο πριν από εσάς; 

Κατά το παρελθόν, το ρόλο του Caveman είχαν ερμηνεύσει οι: Γεράσιμος Γεννατάς, Χριστόδουλος Στυλιαννού, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Δημήτρης Σακατσής. Εγώ είμαι καινούργιος, κλείνω 2 μήνες μόλις!

- Τι το ξεχωριστό προσφέρει αυτό το έργο και είναι τόσο δημοφιλές;

Νομίζω πως η δημοτικότητα αυτής της παράστασης οφείλεται στο γεγονός ότι αναφέρεται σε πράγματα που αφορούν όλο τον κόσμο. Μιλάει για τις διαφορές των δύο φύλων, θέμα διαχρονικό και πλούσιο σε στοιχεία με τα οποία μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας μας. Όταν πρωτοδιάβασα το κείμενο, νόμιζα ότι είχε γραφτεί για μένα!!!

- Είναι στ’ αλήθεια τόσο διαφορετικοί οι άντρες απ’ τις γυναίκες;

Ναι, είναι αλήθεια και δεν είναι κάτι που πρέπει να μας τρομάζει. Αντίθετα, μόλις το συνειδητοποιήσουμε, τα πράγματα μεταξύ μας γίνονται πιό εύκολα.

- Εσάς το αντίθετο φύλο τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;

Καταλυτικό, καθότι προσπαθώ να το κατανοήσω όλη μου τη ζωή! Είμαι παντρεμένος και με την γυναίκα μου, βλέπω να γίνονται πραγματικότητα τα όσα αναφέρει ο Caveman/Σωτήρης.

- Τι σας λέει ο κόσμος μετά την παράσταση; Σίγουρα θα έχετε πολλές αντιδράσεις...

Οι θεατές φεύγουν χαρούμενοι μετά την παράσταση, ανεβασμένοι. Είναι σαν το Caveman να αποσαφηνίζει στοιχεία της ζωής μας μέσα από το γέλιο. Ακούω πολλές φορές ζευγάρια να αστειεύονται φεύγοντας, κυρίως οι άντρες λέγοντας: «Είδες που σου έλεγα;». Παράπονα μέχρι στιγμής δεν έχω, ευτυχώς!

- Εσείς κατά πόσο ταυτίζεστε με τον ρόλο που υποδύεστε;

Όπως προανέφερα, νόμιζα ότι το Caveman έχει γραφτεί για μένα. Από το πόσο ακατάστατος είμαι μέχρι πόσο αφιερώνομαι σε έναν πράγμα χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι άλλο ταυτόχρονα, δίνοντας την εντύπωση ότι αγνοώ αυτόν που βρίσκεται δίπλα μου εκείνη την στιγμή. Το θέμα είναι ότι δεν χρειάζεται να μαστιγώνουμε τον εαυτό μας για αυτές τις πτυχές μας. Επίσης να αναφέρω ότι μισώ το σιδέρωμα!!!

- Είναι οι Έλληνες σαν τον Caveman;

Δεν έχει να κάνει μόνο με τους Έλληνες, γι’ αυτό το λόγο το έργο έχει γνωρίσει τέτοια επιτυχία σε πολλές χώρες. Έχει να κάνει με τα δύο φύλα και τα ένστικτα τους. Ένα αστείο παράδειγμα είναι όταν βγαίνουμε για ψώνια, άντρες και γυναίκες μαζί. Δεν είναι τυχαίο που στα γυναικεία καταστήματα υπάρχουν καναπέδες. Ο άντρας τελειώνει σε δέκα λεπτά ενώ η γυναίκα από τη φύση της, θέλει κανά τρίωρο!

- Το έργο είναι μια διαδραστική παράσταση μεταξύ του ηθοποιού και του κοινού. Πώς θα χαρακτηρίζατε το είδος της υποκριτικής αυτής;

Είναι ένας κωμικός μονόλογος. Μοιάζει πολύ με το stand-up comedy, αλλά δεν είναι. Σε αυτή τη παράσταση επιστρατεύονται όλα τα στοιχεία που υπάρχουν στη διάθεση του ηθοποιού, από σωματική μίμα και γκριμάτσες μέχρι δραματικές στιγμές αλήθειας. Αυτό είναι κάτι που απολαμβάνω ιδιαίτερα και κάτι στο οποίο με βοήθησε και ο Βλαδίμηρος στη σκηνοθεσία του.

- Ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά του είδους; Όπως το να παίζεις σόλο επί δύο ώρες; Δεν σας λείπει ο διάλογος επί σκηνής;

Η αλήθεια είναι πως όχι. Είμαι δέκα χρόνια ηθοποιός και ποτέ δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να κάνω κάτι παρόμοιο, πέρα από stand-up comedy που έχω ασχοληθεί λίγο. Δεν νομίζω πως υπάρχουν αρνητικά. Ο πήχης είνα πολύ ψηλά γιατί είσαι πάνω στη σκηνή μόνος σου, αλλά αυτό εμένα μου αρέσει πάρα πολύ γιατί κάνω το κοινό 'συμπαίκτη' μου.

- Ασχολείστε και με κάτι άλλο αυτό το διάστημα ή ετοιμάζετε κάτι το οποίο θα θέλατε να μας παρουσιάσετε;

Αυτή τη περίοδο κάνω τα πρώτα μου, δειλά βήματα στον κινηματογράφο με ένα δικό μου σενάριο που ελπίζω να πάει καλά και ταυτόχρονα είμαι και στην παράσταση «Ο Σέρλοκ Χόλμς και το σκυλί των Μπάσκερβιλ».