Ο Joe Davis (1951-), ασχολήθηκε με την έρευνα στο Τμήμα Βιολογίας του MIT και στο George Church laboratory της Ιατρικής Σχολής του Harvard. Μέσα από τις έρευνες που διεξήγαγε επηρεάστηκε το καλλιτεχνικό του έργο, το οποίο παρουσιάστηκε ως ένας συνδυασμός μοριακής βιολογίας, βιοπληροφορικής, εγκαταστάσεων και γλυπτικής. Χρησιμοποιούσε μέσα τα οποία περιλάμβαναν, φυγοκεντρωτές, ραδιόφωνα, μαγνητικά πεδία, καθώς και γενετικό υλικό. Ο Davis, εργάστηκε ως διδάσκων στο MIT και το Rhode Island School of Design (RISD).
Ο τρόπος έκφρασής του, οι προσωπικές του συνήθειες, αλλά και η προκλητική, για πολλούς στάση ζωής του, έχει προκαλέσει κατά καιρούς ιδιαίτερους χαρακτηρισμούς για τον ίδιο και το έργο του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι εκτός από πατέρας της Bio Art, χαρακτηρίζεται και ως ο 'Τρελός επιστήμονας του ΜΙΤ'.
Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε διάφορα άρθρα στο Scientific American, το περιοδικό Nature, και αρκετά βιβλία. Επιπλέον, πριν λίγα χρόνια γυρίστηκε και ένα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ με τίτλο 'Heaven and Earth and Joe Davis' (Για τον Ουρανό και τη Γη και τον Joe Davis). Το 2001, η Washington Post χαρακτήρισε τον Davis ως 'éminence grise of the 'bio art' movement'(Ο Σεβασμιότατος μεσάζων του κινήματος της 'bioart'), αναφέροντας περαιτέρω: 'Ο Davis αποφεύγει να συγκρίνει την τέχνη σε σχέση με το εγχείρημα της επιστήμης, επιμένοντας ότι μιλάει δύο γλώσσες και δεν θα μπορούσε να διαχωρίσει, ενδεχομένως, τους δύο κλάδους παρά μόνο, μέσα στο δικό του μυαλό'.
Λόγω του ότι το έργο του Davis είναι εκτεταμένο, θα παρουσιάσουμε περιληπτικά μια επιλογή έργων του. Ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνεται το γλυπτό 'Earth Sphere' (Σφαίρα Γη), ένα ορόσημο σιντριβάνι στο οποίο χρησιμοποίησε το gas sculpture (γλυπτική αερίου), το οποίο βρίσκεται στην Kendall Square, του Cambridge, στη Μασαχουσέτη, κοντά στην πανεπιστημιούπολη του MIT.
Τον Νοέμβριο του 2009, δημιούργησε το 'Rubisco Stars', το οποίο βασιζόταν στη μετάδοση ενός μηνύματος σε κοντινά αστέρια από το ραδιοτηλεσκόπιο του Arecibo Observatory στο Πουέρτο Ρίκο. Συνεχίζοντας, θα αναφερθούμε στο project το οποίο απασχόλησε εξίσου την επιστημονική και καλλιτεχνική κοινότητα, και ονομάστηκε 'New Age Ruby Falls'. Ήταν ένα σχέδιο για τη δημιουργία τεχνητού aurora, το οποίο πραγματοποίησε χρησιμοποιώντας δέσμη ηλεκτρονίων ισχύως 100.000 watt, με την οποία 'πυροβόλησε' τη μαγνητόσφαιρα. Το project αυτό, δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα, αλλά ο καλλιτέχνης-επιστήμονας Davis, ευελπιστεί να πραγματοποιηθεί σύντομα, σε συνεργασία με τη NASA. Τέλος, ένα ακόμα συμβολικό έργο της πορείας του είναι το 'Microvenus', το οποίο θεωρείται ως ένα κομμάτι Συμβολικής τέχνης (symbolic art) σε 'συνεργασία' με τη μηχανική του γενετικού κώδικα ενός μικροβίου.
Ολοκληρώνοντας, το έργο του είχε ιδιαίτερη σημασία στην περαιτέρω τεκμηρίωση
και σχολιασμό των πρώτων αποπειρών κωδικοποίησης των πολιτισμικών μηνυμάτων και εικόνων για τις μελλοντικές γενιές, αλλά και την εξερεύνηση των εξωγήινων πολιτισμών.Επιπλέον, o Davis έχει συμβάλει σε σχέδια που συνδέονται με το κίνημα DIYbio, του 2008. Είχε τονίσει επίσης σε δηλώσεις του, ότι δεν θέλει να δημιουργήσει πράσινα κουνέλια ή μωβ σκυλιά, παρά μόνο να εκμεταλλευτεί το 'junk' DNA ('άχρηστο' DNA) που αποτελεί περισσότερο από το 90% του γενετικού κώδικα, ενός οργανισμού.
Όσο για το SymbioticA, είναι ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο το οποίο προάγει την έρευνα, τη μάθηση και την δια βίου εκμάθηση πάνω στις Επιστήμες Ζωής (Life Sciences), το οποίο βρίσκεται στην Αυστραλία. Είναι το πρώτο ερευνητικό εργαστήριο τέτοιου είδους, στο οποίο καλούνται καλλιτέχνες και ερευνητές να συμμετέχουν σε διάφορα projects υδρόβιας βιολογίας, στο τμήμα βιολογικών επιστημών που διαθέτει. Στο χώρο αυτό διεξάγονται πέρα από τα συγκεκριμένα projects, εργαστήρια, εκθέσεις και συμπόσια με σχετική αναφορά στην Bio Αrt.
Δίνοντας έμφαση στη βιωματική πρακτική, το SymbioticA ενθαρρύνει την καλύτερη κατανόηση και την διάρθρωση των πολιτιστικών ιδεών γύρω από επιστημονική γνώση και την τεκμηριωμένη κριτική των ηθικών και πολιτιστικών θεμάτων της χειραγώγησης της ζωής. Το SymbioticA, προσφέρει ένα νέο 'μέσο' στην καλλιτεχνική έρευνα, μέσα από το οποίο οι καλλιτέχνες έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν τέχνη, χρησιμοποιώντας τα 'εργαλεία' και τις τεχνολογίες που τους προσφέρει η επιστήμη.