Ο έρωτας και η προδοσία, η ομορφιά και ο φόνος μπλέκονται στην ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη και τη μουσική του ρεμπέτικου τραγουδιού στη θεατρική παράσταση που παρουσιάζει η ομάδα ΩΡΚΑ (Ώρα Κοινής Ανησυχίας), από 20 Μαΐου μέχρι 5 Ιουνίου, κάθε Παρασκευή και Κυριακή, στο θέατρο RabbitHole (Γερμανικού 20, Μεταξουργείο).
Rossetti, Beata Beatrix, 1863 Η γενικευμένη επαναστατική ατμόσφαιρα, που προκλήθηκε από τις ευρωπαϊκές εξεγέρσεις στο μεταίχμιο μεταξύ 18ου και 19ου αιώνα, επηρέασε πολλούς τομείς του επιστητού και της τέχνης. Στο πλαίσιο αυτό, ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 1848 η Aδελφότητα των Προραφαηλιτών, τα μέλη της οποίας, με προσήλωση στην ειλικρίνεια, εξεγείρονταν κατά της στείρας ακαδημαϊκότητας, αποστρέφονταν τη θεατρική επίσημη ευρωπαϊκή ζωγραφική και στοχάζονταν γύρω από τις αιτίες που έφεραν την τέχνη σε μία τόσο επικίνδυνη αποτελμάτωση. Απώτερος σκοπός τους ήταν να δημιουργήσουν μία τέχνη «μοντέρνα, δημοκρατική, με εθνικό χαρακτήρα και παιδευτικό ρόλο στην κοινωνία»· μία τέχνη με κάποιο μήνυμα.
ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ, ημερίδα της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για την ψηφιακή εικόνα, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Σάββατο 28 Μαΐου 2011 (9:30-21:30)
Χανς Χολμπάιν ο Νεώτερος - Hans Holbein
Γράφτηκε από την Κατερίνα Ρουμπέκα
Χανς Χολμπάιν ο Νεώτερος, (Hans Holbein) Άουγκσμπουργκ 1497-Λονδίνο 1543, γιός του Χανς Χολμπάιν του Πρεσβύτερου (1460-1524). Γεννημένος σε οικογένεια ζωγράφων, όπου ο πατέρας του ήταν γνωστός καλλιτέχνης και κληρονόμησε από αυτόν την ακριβή και ρεαλιστική αφηγηματική διάθεση, γρήγορα αφομοίωσε τις κατακτήσεις και των καλλιτεχνών του Βορρά και των Ιταλών. Το Άουγκσμπουργκ ήταν μια πλούσια πόλη που είχε στενούς εμπορικούς δεσμούς με την Ιταλία. Γρήγορα πήγε στη Βασιλεία, διάσημο κέντρο της νέας γνώσης. Η βιογραφία του είναι γεμάτη από τα ταξίδια του στην Ιταλία (1518), στην Γαλλία (1524), στην Αγγλία (1526-1528), στην Ελβετία και τελικά πάλι στην Αγγλία από το 1532 έως τον θάνατό του.
1974. Μια ταινία έρχεται να αφηγηθεί μια ακραία ερωτική ιστορία, τοποθετώντας την στο πιο σκοτεινό περιβάλλον που γνώρισε ο κόσμος. Είναι ? Ο θυρωρός της νύχτας ? της Λιλιάνας Καβάνι όπου για πρώτη φορά ο ναζισμός ταυτίζεται με μια σεξουαλική διαστροφή (τον σαδομαζοχισμό) που βιώνεται μέχρι τα ακρότατα όριά της. Η ταινία προκαλεί, θυμώνει, διχάζει αλλά και γοητεύει μέσα από δύο μεγάλες ερμηνείες (Ντερκ Μπόγκαρντ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ) οι οποίες γίνονται έκτοτε σημείο αναφοράς, κάνοντας εξαιρετικά δύσκολη οποιαδήποτε απόπειρα επανάληψης ή και ανενδοίαστης αντιγραφής τους.
Η Θεατρική παράσταση «ΤΙΠΟΤΑ» του Ευδόκιμου Τσολακίδη, κάθε Δευτέρα & Τρίτη, από τις 9 Μαΐου έως τις 7 Ιουνίου 2011, στο θέατρο ELIART.
Τζόσουα Πρινς Ρέιμους: Κτίζοντας ένα θέατρο που αναδιαμορφώνεται
Γράφτηκε από τον Γιώργος Δρακάκης
Ο Τζόσουα Πρινς Ρέιμους πιστεύει πως εάν οι αρχιτέκτονες επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο που σχεδιάζουν, τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά. Σε αυτή την ομιλία στο Ντάλλας, μας ξεναγεί στην καταπληκτική ανάπλαση του τοπικού θεάτρου Γουάιλι, που λειτουργεί ως μια γιγαντιαία «θεατρική μηχανή» η οποία αναδιαμορφώνεται με το πάτημα ενός κουμπιού.
Αθηναϊκές γκαλερί- Χέρι χέρι με την κρίση
Γράφτηκε από τον Administrator
Η χώρα μας διανύει ήδη σχεδόν ένα χρόνο...λιτότητας, με την κρίση να... σφίγγει το ζωνάρι του Έλληνα κάθε μέρα και περισσότερο. Παρ? όλα αυτά, μια μορφή ψυχολογικής αποσυμφόρησης, που πάντα βοηθούσε τον άνθρωπο σε δύσκολες περιόδους, ήταν και παραμένει η τέχνη. Κι αν η Αθήνα δεν συγκαταλέγεται στον κατάλογο των ευρωπαϊκών πρωτευουσών τέχνης, οι γκαλερί της είναι αξιολογότατες, πολλές από αυτές με πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα και συχνά με εντυπωσιακούς τζίρους. Εντούτοις, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως το φιλότεχνο κοινό, μπολιασμένο από την ανησυχία του τι μέλλει γενέσθαι, κάτι που ταλανίζει όλους μας τελευταία, περιόρισε τις συχνές του επισκέψεις σε χώρους τέχνης, πολύ δε περισσότερο «έκοψε» τις αγορές του, αντιμετωπίζοντάς τες, προς το παρόν, μάλλον ως σπατάλη, παρά ως τέρψη ψυχής και πνεύματος.
