Από πού να ξεκινούσα όμως; Η ώρα ήταν τρεις και μισή και με τέτοιο παλιόκαιρο δεν θα προλάβαινα να τα δώ όλα. Άνοιξα τον χάρτη και δημιούργησα μια πορεία...

Το πρώτο γραφείο που συνάντησα ήταν το "Mums Design". Εδώ το θέμα ήταν οι λέξεις σε αντιπαράθεση με την εικόνα. Το γραφείο πέτυχε τον στόχο του και μας έβαλε να σκεφτούμε.. Λέξεις ή εικόνα; Μπορούν οι λέξεις να αναπαραστήσουν μια εικόνα; Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις;

Το ξεκίνημα μου ήταν καλό και ήμουν αισιόδοξος ότι τελειώνοντας δεν θα θυμόμουν ότι είχαν παγώσει τα πόδια μου ή ότι είχα γίνει χάλια από την βροχή. Θα έπαιρνα μαζί μου εικόνες και λέξεις και θα τα έκανα όλα μαζί μια ωραία ανάμνηση!

• 
• 
• 
•  

Συνέχισα προς το επόμενο, το "3 in a Box". Αυτό είχε λίγο δρόμο παραπάνω οπότε χάζευα την διαδρομή. Τελικά δεν ήμουνα μόνος. Μικρές ομάδες νέων ανθρώπων με ομπρέλες και αδιάβροχα γύρω από έναν χάρτη έψαχναν επίσης τον επόμενο προορισμό του DesignWalk.

Ανεβαίνοντας την πλατιά στριφογυριστή σκάλα αντικρίζω ένα moto στον τοίχο και γελάω. Σε μόλις μια πρόταση όλη η ουσία για τους γραφίστες.

Αυτό το γραφείο είναι άνετο, φωτεινό και ταυτόχρονα δαιδαλώδες. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι πληροφορία από TypeFonts. Τα θέματα αυτά μάλιστα ήταν η παρουσίαση του γραφείου στο περσινό DesignWalk και όχι μόνο δεν αφαιρέθηκαν αλλά έγιναν και το φόντο για την καινούργια. Εδώ το θέμα μας ήταν η Thin γραμματοσειρά σε αντιπαράθεση με την bold. Αλήθεια είναι Thin του να είσαι Bold; Μπορούν να υπάρχουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο ή δικαιολογούν την ίδια τους την ύπαρξη όταν βρίσκονται παρέα;

Εκτός από τα ίδια τα θέματα, το γραφείο είχε στήσει ένα ιδιαίτερο πλατό για φωτογράφιση στην οποία φωτογράφιζε το κοινό εντός frame Thin και Bold. Τα αποτελέσματα από μόνα τους είχαν ενδιαφέρον (Αναλυτικά μπορείτε να δείτε όλο το υλικό στο Group του Facebook )

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Next stop? Γραφείο "Π6" με θέμα "Το συμβολικό σε αντιπαράθεση με την κυριολεξία". Στην προσέγγιση του με το θέμα το γραφείο μελετάει την καρδιά! Ένα σύμβολο γνωστό και οικείο που φέρνει λίγο πολύ συγκεκριμένους συνειρμούς. Μέσα από την παρουσίαση τους μελετούν την κυριολεκτική και τη συμβολική της διάσταση, τα όρια μεταξύ αυτών, τη χρήση και τις ερμηνείες τους.

Έμεινα εντυπωσιασμένος από τα έξι έντυπα που παρουσίασαν και την έρευνα που έγινε. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκαν τον μαθηματικό αλγόριθμο που δημιουργεί το γνωστό σχήμα-κλισέ της καρδιάς! Και δεν σταμάτησαν εκεί,το έκαναν Animation με τον γνωστό από τα παιδικά μας χρόνια τρόπο του καρε-καρέ ξεφυλλίσματος.

Ήταν η ώρα να μιλήσω με την υπεύθυνη του γραφείου και να προσπαθήσω να πάρω την απάντηση που έψαχνα. Η Κα Αναστασία Λουρή μου έδωσε μια πρώτη απάντηση, αφού μου εξήγησε ότι ήθελαν να είναι στην αρχή του χρόνου γιατί αυτή την περίοδο δεν έχουν ξεκινήσει τα μεγάλα φεστιβάλ, οπότε το κοινό θα μπορούσε να συμμετέχει πιο εύκολα. Επίσης τόνισε ότι είναι η πρώτη χρονιά που ο καιρός τους προδίδει, κάθε χρόνο έπεφταν στις αλκυονίδες ημέρες και όλα κυλούσαν ομαλά.

Τίναξα την ομπρέλα, σκούπισα την φωτογραφική μηχανή και σε λίγα λεπτά βρέθηκα στο "Ι am design, etc". Εδώ το θέμα ήταν "Το αυθεντικό σε αντιπαράθεση με την αντιγραφή" και η παρουσίαση του ήταν πολύ διαφορετική! Ο χώρος είχε καλυφθεί από κόκκινα νήματα που ένωναν σημεία (έννοιες) και τελικά δημιουργούσαν έναν ακανόνιστο ιστό πάνω από τους επισκέπτες.

Επιπλέον υπήρχαν ακουστικά στους τοίχους με διαλόγους που προκαλούσαν μια επιπλέον σύγχυση. Ήχος και εικόνα μαζί, ένας ακανόνιστος, τυχαίος όσο και συγκεκριμένος τρισδιάστατος καμβάς που καλούσε τον επισκέπτη να αναλογιστεί τις οικογενειακές, κοινωνικές και γεωγραφικές επιρροές, και τους ρόλους στους οποίους καλούμαστε να μπούμε ως άνθρωποι. Εργαλείο για την αναζήτηση της αυθεντικότητας των ίδιων των επισκεπτών, αποτελούσε μια μαθηματική εξίσωση, της οποίας το αποτέλεσμα μπορούσε να αποτυπωθεί από το κοινό στην βιτρίνα του γραφείου κατά την έξοδό του!

Η εγκατάσταση λειτουργεί και ψηφιακά στο www.we-play.gr

• 
• 
• 
•  

---

Διασχίζω την γνωστή Σαλλονικιώτικη μπουγατσερί στο κέντρο της πλατείας, αρνούμαι να χωθώ στοργικά στα κύματα φύλλου και κρέμας, προσπερνάω δυο-τρεις άστεγους, συγκρούομαι με δυο ομπρέλες και κάπως έτσι βρίσκομαι στο επόμενο γραφείο.

To "Geometry" -που παίρνει μέρος για πρώτη φορά φέτος με αυτό το όνομα- έχει ως θέμα τον θόρυβο σε αντιπαράθεση με τη σιωπή! Είμαι περίεργος να δω πως έχει αποδοθεί κάτι τέτοιο μέχρι που βρίσκομαι αντιμέτωπος με την παρουσίαση. Ο χώρος έχει κυριολεκτικά καταληφθεί από projectors, οθόνες και διαδραστικές πολυμεσικές εγκαταστάσεις. Εδώ η οπτική επικοινωνία σταματάει να "παίζει" με την στατική εικόνα, γίνεται βίντεο και περιμένει την αντίδραση των επισκεπτών για να παράγει αποτέλεσμα. Πολύχρωμα φύλλα που ακουμπάς και η σιωπή γίνεται ήχος και ψηφιακά θέματα που με τον θόρυβο (χτύπημα) μεταβάλλονται.

• 
• 
• 
• 
• 
•  

Μια προβολή που παρουσιάζει την νοηματική γλώσσα δημιουργεί μια ενοχλητική ησυχία... μόνο σε όσους όμως δεν γνωρίζουν την γλώσσα, γιατί για τους λίγους υπόλοιπους αυτή η γλώσσα, αυτές οι κινήσεις των χεριών παράγουν έναν σιωπηλό θόρυβο από λέξεις που τελικά φέρνουν την επικοινωνία.

Το Geometry με κέρδισε σε όλα τα επίπεδα, δεν περίμενα να δω κάτι τόσο διαδραστικό (και τεχνολογικά απαιτητικό) σε μια τέτοια έκθεση.

Ενθουσιασμένος από την άκρως δημιουργική μου βόλτα, το βήμα μου γίνεται πιο γρήγορο. Το επόμενο σημείο το εντοπίζω από τον κόσμο που κρατάει χάρτες και σακούλες του DesignWalk! Ανεβαίνω μερικούς ορόφους και μπαίνω στο γραφείο των "Serial Designers". Εδώ το θέμα είναι το ενδιαφέρον σε αντιπαράθεση με το βαρετό. Το επίπεδο εδώ ήταν σίγουρα "Serial", οι ιδέες άρτια εκτελεσμένες και όλα τα θέματα ξεκάθαρα ενδιαφέροντα! Εδώ θα αφήσω να μιλήσουν τα φωτογραφικά μου στιγμιότυπα.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Η ώρα έχει περάσει και προλαβαίνω να επισκεφτώ μόνο ένα γραφείο ακόμα. Μερικά μέτρα πιο κάτω λοιπόν βρίσκεται το γραφείο "G". Εκεί το θέμα ειναι το όμορφο σε αντιπαράθεση με το άσχημο. Το γραφείο εξετάζει με ποια κριτήρια καθορίζουμε την οπτική επικοινωνία. Ορίζεται η ομορφιά και η ασχήμια από τις τάσεις τις εποχής; Γίνεται να προτιμήσουμε να δημιουργήσουμε κάτι άσχημο και να μας αρέσει; Σε έναν πίνακα με κουτάκια το κοινό τοποθετεί σε "στρατόπεδα" τα αντικείμενα που θεωρεί άσχημα ή όμορφα.

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι αρκετές φορές τα αντικείμενα αλλάζουν πλευρά και χαρακτηρίζονται αλλιώς, μόνο και μόνο γιατί το χέρι που τα μετακίνησε ήταν διαφορετικό!

Και του χρόνου!

Το DesignWalk με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Φέτος είχε σύμφωνα με έναν απο τους βασικούς δημιουργούς του (ο ιδιοκτήτης του "G") και ένα επιπλέον σοβαρό όπλο. Την ανάληψή του σε επίπεδο οργάνωσης από μια ομάδα curators, τους Double Decker που έχουν την έδρα τους στο Λονδίνο.

Η απάντηση που τελικά πήρα για το θέμα της εποχής που γίνεται το DesignWalk ήρθε επίσης από το γραφείο "G", όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ο λόγος είναι ότι θέλουν το ξεκίνημα της χρονιάς να είναι και ξεκίνημα DesignWalk, δηλαδή περίπατος αναζήτησης και πειραματισμού πάνω στην οπτική επικοινωνία. Αν προσθέσουμε επιπλέον και την απάντηση της Κας Λουρή, "κουμπώνει" και το καθαρά πρακτικό κομμάτι του να έρθει ο κόσμος σε κάτι τέτοιο.

Ο κόσμος πάντως συμμετείχε, παρά την κακοκαιρία. Κάθε χρόνο και καλύτερα για έναν θεσμό που φέτος πρόσθεσε στο μενού του πρωτότυπα πάρτυ και ενδιαφέρουσες προβολές και μένει να δούμε τι μας επιφυλάσσει για του χρόνου!

Το σίγουρο είναι ότι θα έχουμε ακόμα περισσότερες προσδοκίες και βέβαια θα το δούμε ολόκληρο ο κόσμος να χαλάσει!