- Πώς προέκυψε να ασχοληθείτε με τη ζωγραφική;
Από μαθητής του δημοτικού θυμάμαι , πως μου άρεσε να ζωγραφίζω με ότι μπογιές και πινέλα έβρισκα, κύρια βέβαια με ξυλομπογιές και νερομπογιές, που ήταν πιο εύκολο να βρεθούν. Ήταν για μένα μια διέξοδος, ένα άνοιγμα στη σφαίρα της φαντασίας, ένας τρόπος να ξεφεύγεις από τα δύσκολα παιδικά χρόνια ,την μιζέρια και την φτώχια που βιώναμε όλες σχεδόν οι λαϊκές οικογένειες των μετεμφυλιακών χρόνων. Δεν είναι τυχαίο ό,τι όταν ήρθε ο χρόνος να επιλέξω τι θα σπουδάσω για να ασχοληθώ και επαγγελματικά, επέλεξα να γίνω σχεδιαστής μηχανολογικού σχεδίου , κάτι που έχει συγγενική σχέση με την τέχνη .
- Κοιτώντας τα έργα σας στο σύνολό τους παρατηρούμε ότι ποικίλουν σε τεχνική και υλικά. Τι σας τράβηξε σε αυτή την διαφορετικότητα των μέσων που χρησιμοποιείτε;
Ναι έχεις δίκιο.. Υπάρχει μια ποικιλία στο έργο μου και σχεδόν το κάθε ένα από αυτά έχει γίνει με διαφορετική τεχνική. Αυτό έχει να κάνει με την διάθεση και τις επιρροές που είχα κάθε φορά, την έντονη επιθυμία μου να πειραματίζομαι και να δοκιμάζω καινούργια πράγματα, και φυσικά τα διαθέσιμα κάθε φορά υλικά. Ιστορικά ξεκίνησα όπως είπα με ξυλομπογιές και νερομπογιές, αργότερα με κάποιον φίλο ανακαλύψαμε την τεχνική της χαλκογραφίας, όπου ασχολήθηκα λίγο με αυτήν εντελώς πειραματικά , έφτιαξα κάποια έργα αλλά δεν με τράβηξε τελικά. Την τελευταία δεκαετία με την παρακίνηση ενός φίλου και συναδέλφου μαθήτευσα στο εργαστήρι ξυλογλυπτικής του Δήμου Κερατσινίου, και εκεί άρχισα να παίρνω τα πρώτα μου μαθήματα σχετικά με τη τέχνη και την τεχνική της. Τα τελευταία χρόνια μαθήτευσα στο εργαστήρι Τέχνης Κορυδαλλού , όπου πιο συστηματικά και οργανωμένα πλέον εμπλούτισα την εμπειρία και τις γνώσεις μου με την βοήθεια της Γεωργίας Δαμοπούλου και Ήρας Σπαγγαδόρου. Ότι είχα κάνει μέχρι τότε ήταν εντελώς αυτοδίδακτα, και με τεχνικές που εγώ ανακάλυπτα. Πρόσφατα βλέποντας μπροστά μου ένα σωρό βότσαλα και πέτρες που είχα μαζέψει από διάφορες παραλίες και ποτάμια, ξεκίνησα να τους δίνω σχήμα και μορφή πάνω στο τραπέζι, μετά έψαξα να βρω πώς θα τα ενοποιήσω. Βρήκα μπροστά μου ατλακόλ και γύψο , και σιγά σιγά άρχισα να ξέρω τί και πώς θα το κάνω , ενώ ήρθαν αμέσως στο μυαλό μου παιδικοί ήρωες που ήθελα να φτιάξω. Έτσι γεννήθηκε η σειρά «πέτρα και γύψος» αποτελούμενη από 10 γλυπτά μέχρι τώρα.
- Ποιά είναι η γνώμη σας για τα βίντεο; Έχετε ασχοληθεί ή μήπως σκέφτεστε να το δοκιμάσετε και αυτό;
Ξέρεις..... Έχω μια υπέρμετρη τάση για κάθε τι δημιουργικό..... Μου αρέσει και θέλω να ασχοληθώ με οποιαδήποτε μορφή «δημιουργικής ενασχόλησης» θα το έλεγα (δεν ξέρω αν είναι και τέχνη). Μου αρέσει καταρχήν η φωτογραφία που επίσης από μικρός ασχολήθηκα ερασιτεχνικά και έχω τραβήξει πάμπολλες φωτογραφίες, επόμενο λοιπόν ήταν να ενδιαφερθώ και για το βίντεο , με όλες αυτές τις δυνατότητες που δίνει σήμερα η τεχνολογία, και είναι μια πρόκληση. Έτσι με μια μικρή, εντελώς ερασιτεχνική κάμερα αποτυπώνω ότι ενδιαφέρον βλέπω, ενώ προσπαθώ να κάνω και κάποιο στοιχειώδες μοντάζ, με κάποια προγράμματα που υπάρχουν. Έχω έντονη επιθυμία επίσης να ασχοληθώ με την χαρακτική, κολάζ, κόμικς,..... και άλλα...
- Ποιοί καλλιτέχνες σας έχουν επηρεάσει στην πορεία σας ως ζωγράφο;
Η δυνατότητα που έχουμε σήμερα μέσω του διαδικτύου ,να μπορούμε να περιηγηθούμε σε όλα τα μουσεία του κόσμου , σε όλες τις βιβλιοθήκες, στο σύνολο σχεδόν του έργου όλων των μεγάλων καλλιτεχνών ανά τους αιώνες, υπήρξε για μένα μια μεγάλη πηγή γνώσης και μελέτης του έργου των μεγάλων ζωγράφων των τελευταίων αιώνων. Πρέπει να σου πω ότι κάνω μια προσπάθεια να φτιάξω μια προσωπική ηλεκτρονική βιβλιοθήκη με όσα έργα μπορώ να μαζέψω ,από όλους τους μεγάλους ζωγράφους. Αυτός που με έχει εντυπωσιάσει και επηρεάσει με το πολύπλευρο και τεράστιο σε όγκο και αξία έργο του , είναι ο Πικάσο, γιατί ήταν απρόβλεπτα δημιουργικός, ιδεολογικά προοδευτικός και πρωτοπόρος. Επιρροές έχω και από τους Ματίς, Σεζάν, Βαν Γκογκ, και από Έλληνες τον Γκίκα, Μόραλη, Βασιλείου και Εγγονόπουλο. Τώρα τελευταία κυκλοφόρησαν από μια εφημερίδα , μια σειρά βιογραφίες σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών, που η μελέτη τους έχει μεγάλο ενδιαφέρον .
- Τί είναι αυτό που σας εμπνέει και επιλέγετε τελικά να ζωγραφίσετε;
Αν παρατηρήσεις τα έργα μου ,το μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι ανθρωποκεντρικά, άρα πηγή έμπνευσης για μένα είναι ο άνθρωπος, οι διάφορες πλευρές και φάσεις της ζωής του. Το γυναικείο πρόσωπο και σώμα, σε όλες τις μορφές και εκφράσεις του, αποτελεί πάντα και για όλους πιστεύω τους καλλιτέχνες, μια σπουδαία πηγή έμπνευσης. Τα συναισθήματα που κάθε φορά μας πλημμυρίζουν ζητούν διέξοδο και αποτύπωση πάνω στο χαρτί ή τον καμβά. Δυο μεγάλα υπέροχα μαύρα μάτια, γίνονται αυτομάτως πηγή έμπνευσης, το αίσθημα της αδικίας, της καταπίεσης, της ανελευθερίας, σου δημιουργούν την ανάγκη να τα αποτυπώσεις και ταυτόχρονα να τα εξοβελίσεις.
- Έχουν υπάρξει περίοδοι στη ζωή σας που δεν ζωγράφιζετε;
Ναι υπήρξαν μεγάλα χρονικά διαστήματα που δεν μου περνούσε καν από το μυαλό να ασχοληθώ με την ζωγραφική. Για πολλά χρόνια ασχολήθηκα ενεργά με την πολιτική δράση και τον συνδικαλισμό, πιστός πάντα στην αρχή ότι, για να αλλάξει ο κόσμος, η κοινωνία, ότι στραβό τέλος πάντων συμβαίνει και πρέπει να γίνει διαφορετικό, πρέπει να βάζουμε το ερώτημα στον εαυτό μας: τι κάνεις πρώτα από όλους εσύ, για να αλλάξει; Τον τελευταίο χρόνο διανύω το τέλος του εργασιακού μου βίου , και απελευθερωμένος πλέον από αναγκαστικά δεσμευμένο χρόνο , παραμένοντας ενεργός πολίτης, έχω αρκετό χρόνο για να ασχοληθώ και με ότι δημιουργικό με εμπνέει.
- Η ζωγραφική είναι ένα χόμπυ για εσάς; Ζείτε από αυτό ή εργάζεστε πάνω σε κάποιο άλλο αντικείμενο;
Ευτυχώς , έχω την «πολυτέλεια» η ενασχόληση μου με την τέχνη να γίνεται από χόμπι όπως λες. Σε καμία φάση δεν αντιμετώπισα την τέχνη για βιοποριστικούς λόγους, και βέβαια αυτός είναι και ένας λόγος που μου έδωσε ελευθερία και άνεση να επιλέγω εγώ κάθε φορά το τι θέλω να κάνω ,τον τρόπο, το είδος και τον χρόνο. Έτσι χωρίς το άγχος ότι πρέπει να ...«πουλήσω», μπόρεσα να εκφραστώ και να δημιουργήσω με άνεση ότι εγώ ήθελα κάθε φορά
- Επίσης ασχολείστε και με τη ξυλογλυπτική. Είχα την ευκαιρία να τα δω το καλοκαίρι και από κοντά και βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την τεχνική σας. Πείτε μας δυο λόγια για την τεχνική που χρησιμοποιείτε.
Ναι ασχολούμαι όντως και είναι η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια που έκανα , πηγαίνοντας όπως είπα στο αντίστοιχο εργαστήρι του δήμου Κερατσινίου. Πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με το ξύλο και την γλυπτική εκεί, έχοντας έναν πολύ καλό εμπειρικό δάσκαλο που μου έμαθε αρκετά πράγματα για την τεχνική του ξυλόγλυπτου. Η τεχνική είναι απλή, επιλεγείς το θέμα σου που το αποτυπώνεις πάνω στο ξύλο, και με τα διάφορα εργαλεία ξυλογλυπτικής που υπάρχουν, αρχίζεις να διαμορφώνεις το ξύλο και να του ξαναδίνεις ζωή. Η ιδιαιτερότητα στα έργα μου είναι ότι προσπάθησα να παντρέψω τη ζωγραφική με το ξυλόγλυπτο, να χρωματίσω δηλαδή το ξύλο με ειδικές μπογιές, κάτι που ίσως είναι ανορθόδοξο, γιατί το ίδιο το ξύλο έχει την δική του υπέροχη υφή, που είναι από μόνη της πολύ ενδιαφέρουσα.
- Τί γνώμη έχετε για την Τέχνη στην σύγχρονη πραγματικότητα;
Όσο πιο πολύπλοκη και σύνθετη γίνεται η ζωή , αυτό αντανακλάται και στην τέχνη. Όσο μπορούμε να παρακολουθούμε τις σύγχρονες τάσεις και ρεύματα της σύγχρονης τέχνης, γιατί αυτά είναι πάμπολλα και παρά τις δυνατότητες της τεχνολογίας, αδύνατο να τα παρακολουθήσεις όλα. Θα έλεγα πως μπορούμε να κατανέμουμε τα έργα τέχνης και τους καλλιτέχνες σε δυο μεγάλες κατηγορίες, ανάλογα με το κίνητρο που έχουν για την ενασχόληση τους με την τέχνη. Αν το κίνητρο είναι καθαρά επαγγελματικό και μέσο επιβίωσης, ή αν το κίνητρο είναι η τέχνη για την τέχνη, για δημιουργία και έκφραση. Στην πρώτη περίπτωση γεννιούνται έργα που εμπεριέχουν μέσα τους την έννοια κέρδος και συναλλαγή, δεν αποτυπώνουν πλήρως τα πραγματικά αισθήματα του καλλιτέχνη, και μάλλον αυτές οι έννοιες «αποτυπώνονται» και στο ίδιο το έργο. Στη δεύτερη περίπτωση γεννιούνται και αναγεννιούνται όλες οι μορφές τέχνης, ανατρεπτικές των παλιότερων εκφράσεων και ρευμάτων, εμπλουτισμένες με ιδεολογικό περιεχόμενο, ανανεωμένες σε μορφές, στυλ και μέσα. Ένα έργο τέχνης, ασφαλώς είναι τέτοιο, μόνο όταν έρθει σε επαφή με το κοινό, όταν γίνει αντικείμενο κριτικής, πρόκλησης. θαυμασμού ή αντιδράσεων. Όσο πιο πολύ ο θεατής ενός έργου τέχνης συμμετέχει νοερά στην δόμηση και αποδόμηση του έργου, όσο πιο πολύ έχει προβληματιστεί γι? αυτό, όσο πιο πολύ τον οδηγεί σε νέους προβληματισμούς και αναζητήσεις, τόσο αυτό το έργο έχει πετύχει τον σκοπό του και αποκτά μεγαλύτερη αξία.
- Όταν σας είχα πήρα τηλέφωνο για να σου προτείνω να κάνουμε αυτή την συνέντευξη μου είπατε ότι βρίσκεστε στον Κόρφο. Τί σχέση έχετε με τον Κόρφο, ένα τόσο όμορφο χωριό που συνδυάζει βουνό ? θάλασσα, δίπλα στην Επίδαυρο;
Ο Κόρφος είναι το απωθημένο των παιδικών μου χρόνων. Γεννήθηκα στον Κορυδαλλό, μεγάλωσα και ζω στη Νίκαια. Το απωθημένο λοιπόν ήταν ότι δεν είχα καμία σχέση με επαρχία, κανέναν συγγενή που να ζει εκεί, και μου έλειψε πάρα πολύ η φύση, το πράσινο, το βουνό και η θάλασσα, η ησυχία και γαλήνη που απολαμβάνεις όταν ζεις εκτός των μεγαλουπόλεων. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία, που τα οικονομικά μου το επέτρεψαν, μπόρεσα να φτιάξω ένα εξοχικό στον Κόρφο με πολλή προσωπική δουλειά και κόπο. Μόλις πρόσφατα κατάφερα να έχω και ένα μικρό χώρο δικό μου για εργαστήρι. Το ότι όντως είναι ένα όμορφο, ήσυχο και γραφικό χωριό ,έχει συμβάλει παρά πολύ στην αναπλήρωση της χαμένης ζωτικότητας και ενέργειας από τους σχιζοφρενικούς ρυθμούς ζωής στην Αττική. Δεν είναι τυχαίο ότι το μεγαλύτερο μέρος των έργων μου έχει γίνει εκεί.
- Αρχές του καλοκαιριού συμμετείχατε με την ομάδα του Artspot στο Athens Fringe Festival. Μιλήστε μας για την εμπειρία σας και τις εντυπώσεις σας.
Ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί σε σχέση με έμενα και την Τέχνη. Ήταν για να το επεκτείνω και λίγο ,αποτέλεσμα της καλής πλευράς της ενασχόλησης μου με το διαδίκτυο. Εδώ και δυο χρόνια έχω φτιάξει ιστοσελίδα και μέσα από την κοινωνική δικτύωση ,γνώρισα την φίλη Ειρήνη Σπυριδάκη και το έργο της, μέσω αυτής γνώρισα το artspot , το αδελφάκι του artmagazine , που το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον και έγινα μέλος του, ανεβάζοντας μια σειρά από έργα μου. Όταν έμαθα για το Athens Fringe Festival δήλωσα αμέσως συμμετοχή. Ήταν πράγματι μια πολύ καλή εμπειρία, για μένα η γνωριμία μου πρώτα από όλα με όλα τα άλλα παιδιά της ομάδας, η συνεργασία, το ομαδικό και φιλικό πνεύμα που υπήρξε, το στήσιμο και ξεστήσιμο της έκθεσης σε μηδέν χρόνο. Όσο για το ίδιο το Athens Fringe Festival, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα, ελπιδοφόρα και πρωτοποριακή πρόταση που αφορά όλες τις μορφές τέχνης, και ελπίζω τον επόμενο χρόνο να έχει μεγαλύτερη απήχηση και κοινό.
- Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σκέφτεστε να παρουσιάσετε κάπου την εικαστική σας δουλειά;
Όπως ανέφερα και προηγουμένως, σχεδιάζω να παρακολουθήσω μαθήματα γλυπτικής για να μάθω την τεχνική της, ενώ παράλληλα εμπλουτίζω την σειρά μου πέτρα και γύψος. Έχω μια πρόταση από την φίλη Julia Janku, αυτή τη δουλειά, να την παρουσιάσω σε μια έκθεση στο Δήμο Αθήνας, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει συγκεκριμένο. Πρέπει να σου πω πως δεν έχω ιδιαίτερο άγχος να παρουσιάσω σε ατομική έκθεση τη δουλειά μου, εξετάζω όμως κάθε πρόταση που αφορά ομαδικές εκθέσεις, που είναι πιο κοντά στη γενικότερη θεώρηση μου για την τέχνη.
Για περισσότερες πληροφορίες για τον Γιώργο Βασιλειάδη δείτε στα εξής:
http://sxolia-kai-apopseis.pblogs.gr
www.youtube.com/user/videoniro
