Βρεθήκαμε λοιπόν σε ένα cafe και αρχίσαμε ένα καταιγιστικό brainstorming. Έπεσαν μερικές καλές ιδέες, άλλες ακριβές, άλλες πολύ δύσκολες σε συντονισμό και με απαραίτητη την συμμετοχή πολλών μελών. Ότι και αν ήταν αυτό θα έπρεπε να μπορούμε να το αντέξουμε οικονομικά, να είναι πρωτότυπο και να προλάβουμε να το κάνουμε μέσα σε μόλις ένα μήνα!Και η ώρα κύλησε ως εξής: πάφα πούφα το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, πολλές γουλιές καφέ, το ένα βλέμμα ανατολή και το άλλο δύση με απόλυτη αδιαφορία για το περιβάλλοντα χώρο.
Μισό δάχτυλο πριν το τέλος του καφέ, μου ήρθε μια ιδέα!! Θα φτιάξουμε μια εγκατάσταση που οι χρήστες θα επιλέγουν κάποιο χρώμα της προτίμησής τους, θα γράφουν την γνώμη τους για τις τέχνες και όλο αυτό θα γίνεται ένα έργο. Επειδή θα γίνοταν μια εφαρμογή για το Internet, θα μπορούσε να συμμετέχει ο οποιοσδήποτε ταυτόχρονα απο όλο τον κόσμο. Ήταν ακριβώς λοιπόν η στιγμή που γεννήθηκε το Pixel Project. Το να γίνει πράξη βέβαια ήταν άλλο καπέλο. Ζήτησα απο την Ανδριανή να μην το συζητήσουμε πουθενά γιατί μου φαινόταν πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Πάρα πολύ λίγος χρόνος και με απαιτήσεις σοβαρές σε εξοπλισμό.
Ο χρόνος περνούσε, είχαμε μόλις 20 μέρες για την έναρξη του φεστιβάλ και δεν είχαμε κάνει τίποτα. Αποφασίζουμε να το κάνουμε και ότι γίνει. Αναζητώ βοήθεια για συγκεκριμένο κομμάτι της εφαρμογής από προγραμματιστές. Στην Ελλάδα δεν βρίσκω εύκολα κάποιον προγραμματιστή και ο χρόνος μας πιέζει ασφυχτικά. Επιλέγω να συνεργαστώ με έναν Ρουμάνο συνάδελφο μου, αυθεντία στο κομμάτι που χρειάζομαι, αφού έχω απορρίψει έναν Ινδό και έναν Σουηδό που ο τελευταίος μάλιστα με κρέμασε και μου κόστισε 5 ημέρες σε χρόνο. Παρόλο που το 90% της εφαρμογής θα το κατασκεύαζα ο ίδιος, το υπόλοιπο 10% ήταν ικανό να τινάξει τα πάντα στον αέρα!
Είχαν μείνει μόλις 15 ημέρες και εξακολουθούσαμε να πιστεύουμε και να έχουμε μια φοβερή θέληση να κάνουμε την υπέρβαση και τίποτα παραπάνω. Καθημερινά δεκάδες κείμενα έφευγαν με email σε media και πιθανούς χορηγούς, για το event και αναλυτικό brief του project προσπαθώντας να βρούμε βοήθεια. Κάναμε και ένα πάρτυ για να καλύψουμε τουλάχιστον τα έξοδα του προγραμματισμού και του projector που θα γινόταν η προβολή του pixel project. Χρειαζόμασταν επίσης πρόσβαση στο διαδίκτυο και τρία μηχανήματα που θα ήταν ουσιαστικά μέρος της εγκατάστασης. Στην τελική θα βάζαμε τα δικά μας laptop... Ο κόσμος να χάλαγε, εκεί που είχαμε φτάσει, θα το κάναμε και αυτό!
Και τότε ήταν που έγιναν αλλεπάλληλα θαύματα. Βρήκαμε χορηγούς για το δημιουργικό των καταλόγων, για την εκτύπωση τους, για τα καθίσματα της εγκατάστασης (πουφ), για τους Projectors και το απόλυτο κερασάκι; Τα ίδια τα μηχανήματα που ήρθαν απο την Rainbow με τα Mac Laptops! Επιπλέον έδειξε ενδιαφέρον το Mega Channel και τελικά κλείνουμε συνεργασία μαζί του, όπου θα συμμετέχει ενεργά απο την ιστοσελίδα του στο project!
Είμασταν 5 ημέρες μακριά από την έναρξη του φεστιβάλ και όλα έδειχναν ότι θα γίνει και θα πάει και καλά. Ένα πρόβλημα σοβαρό είχε παραμείνει.. το θέμα της πρόσβασής μας στο διαδίκτυο. Βροχή τα τηλεφωνήματα και οι διαβεβαιώσεις απο την Τεχνόπολις ότι θα το έχουμε με δύο εναλλακτικές -ενσύρματη πρόσβαση ή ασύρματη στην χειρότερη-. Παράλληλα η Ανδριανή προτείνει το Pixel Project να έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα και ξεκινάει η διαδικασία της ερευνας για την ανάλυση και την εξήγηση των χρωμάτων σε σχέση με τις Τέχνες και την Ψυχολογία! Προσθέσαμε τελευταία στιγμή το κομμάτι αυτό και "χώσαμε" ταυτόχρονα και την Φωτεινή Κ. να μεταφράσει τα πάντα στα Αγγλικά. Εξ αρχής επιμείναμε να υποστηρίξουμε τον διεθνή χαρακτήρα του φεστιβάλ, οπότε "επιβάλλαμε" να έχουμε τα πάντα σε δύο γλώσσες ή αν έπρεπε να κάνουμε επιλογή τότε να ήταν σίγουρα στα Αγγλικά!
Μόλις δύο ώρες πριν την έναρξη του φεστιβάλ και ενώ η ομάδα έχει αρχίσει να στείνει τα έργα της για την ομαδική έκθεση ένα τηλεφώνημα. Είναι από την Τεχνόπολις και μου ανακοινώνει ότι δεν θα έχουμε πρόσβαση στο διαδίκτυο με κανέναν απο τους δύο τρόπους που μας είχαν προτείνει. Σκέφτομαι "Το Project μας καταρρέει... ή μήπως όχι;" Τότε τίθεται αυτόματα το "Disaster plan" σε εφαρμογή, στήνεται τοπικά ένα ασύρματο δίκτυο και ένα απο τα laptop που έχει προβλεφθεί να υπάρχει στο χώρο αναλαμβάνει τον ρόλο του Server.
Η ώρα είναι 19:00, ο πρώτος επισκέπτης μπαίνει και το πρώτο pixel γεμίζει τον καμβά...Ο ψηφιακός μας καμβάς χρωματίστηκε από τους επισκέπτες μας και όχι μόνο! Συμπέρασμα; Μπορεί το έργο μας τελικά να μην λειτουργούσε πότε σε πραγματικό χρόνο, όμως ήταν εκεί και μας χάρισε μια σειρά από συγκινήσεις και όμορφες στιγμές σε όλη τη διάρκεια του.
Ένα έργο σε εξέλιξη, που καθοριζόταν από τους επισκέπτες της έκθεσης και της ιστοσελίδας pixelproject.gr ήταν ανάμεσα μας. Πετύχαμε οριακά, ένα έργο που όμοιό του απ' όσο γνωρίζω δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, τουλάχιστον στη χώρα μας. Η πρωτοτυπία του συζητήθηκε πάρα πολύ, με τους επισκέπτες να απορούν πώς μας ήρθε αυτή η ιδέα ή από ποια χώρα ξεκίνησε όλο αυτό. Συνέντευξη στο Mega Channel, αναφορά στην Athens Voice, συνέντευξη στον Πολύγλωσσο κρατικό ραδιοστοθμό 104.4, παρουσίαση στη πρώτη σελίδα του Pathfinder, καταχώρηση στο Batterie magazine, καταχώρηση και συνεργασία με το vcdc.gr. To Pixel project ξεπέρασε κατα πολύ τις προσδοκίες μας και γι' αυτό το λόγο αποφασίσαμε να μην το σταματήσουμε με την λήξη του φεστιβάλ.
Μπορείτε ακόμα και σήμερα λοιπόν να γίνετε μέρος του αφού επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.pixelproject.gr !
