Το αρχιτεκτονικό γραφείο HLM δημιούργησε το Sound [Play]ce, μια κατασκευή ύψους 1,5μ., που ασχολείται με το στοιχείο του ήχου. Μια μικρή σφαίρα κινείται μέσω άλλοτε μιας φανερής και άλλοτε μιας κρυφής διαδρομής, που οργανώνεται γύρω από τη σύνθεση λιτών ξύλινων ορθογωνικών όγκων, χάλκινων σωλήνων και άλλων μεταλλικών σφαιρών. Τα διαφορετικά υλικά και τα μεγέθη τους συντελούν στη δημιουργία ποικίλλων ήχων, ενώ αξιοσημείωτη είναι η τοποθέτηση μικρών ανθρώπινων μορφών, αφαιρετικά αποδοσμένων, που αντιδρούν στην επαφή τους με την κινούμενη σφαίρα, υπογραμμίζοντας συμβολικά το πρόβλημα της απώλειας ακοής.

 

Στην περίπτωση του Raad Studio, το Grimm's House δεν αποτελεί ένα απλό κουκλόσπιτο πρόκειται για ένα παραμύθι προορισμένο να αναγνωσθεί από παιδιά που δεν βλέπουν. Στο λευκό, αινιγματικό και λιτό κέλυφός του, τα παιδιά καλούνται μέσω της αφής και της μεθόδου Braille να διαβάσουν την ιστορία του Χάνσελ και της Γκρέτελ, που υποδηλώνεται στη χάραξη μιας τεθλασμένης γραμμής στην οροφή και περιγράφεται στα κατακόρυφα επίπεδα που ορίζουν τους τοίχους. Η έναρξη της ιδιότυπης αυτής «αφήγησης» ξεκινά με την είσοδο στο χώρο και ολοκληρώνεται, στο ίδιο σημείο, με την έξοδο από αυτόν.

Πυξίδα-Allford Hall Monaghan MorrisΗ Πυξίδα των, βραβευμένων από τη RIBA, Αllford Hall Monaghan Morris, το Multi-story των Unit 22 και η, παρά τα δύο μέτρα ύψος, ευμετάβλητη κατασκευή του στούντιο Lifschutz-Davidson αποτελούν σαφή παραδείγματα της αρχιτεκτονικής παιδείας των δημιουργών τους. Όχι μόνο λόγω της μορφής τους-θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν τις τελικές μακέτες κάποιου υλοποιημένου project- αλλά κυρίως λόγω της εσωτερικής τους δομής που αποτελεί προϊόν μελετημένων αρχιτεκτονικών χαράξεων. Η Πυξίδα, στην οποία χρησιμοποιήθηκε το λευκό και οι αποχρώσεις του πράσινου, χρωμάτων ικανών να ηρεμήσουν και, ταυτόχρονα, να κεντρίσουν το ενδιαφέρον ατόμων που υποφέρουν από προβλήματα διάσπασης προσοχής, περικλείει στο σχεδιασμό της βασικές αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού. Φυτεμένα δώματα, υπαίθριοι χώροι τοποθετημένοι στην κατάλληλη θέση και οργάνωση της σύνθεσης βάσει προσανατολισμού, με μεγάλα ανοίγματα στους χώρους διημέρευσης και τοποθέτηση των βοηθητικών χρήσεων στο βορρά, αποκαλύπτουν τη σχεδιαστική συνέπεια των δημιουργών τους.

Multi-StoryTο Multi-story και το κουκλόσπιτο των Lifschutz-Davidson είναι λιγότερο στατικά. Σχεδιασμένα για να συνθέτονται είτε καθ' ύψος είτε οριζόντια δημιουργούν πλήθος συνδυασμών και επιλογών. Στο πρώτο, κάθε χώρος αναπτύσσεται σε διαφορετικό επίπεδο τα ανοίγματα, ωστόσο, βρίσκονται πάντα σε συγκεκριμένη θέση επιτρέποντας την επικοινωνία μέσω οποιουδήποτε συνδυασμού. Στη δεύτερη περίπτωση, τρία τετράγωνα επίπεδα τοποθετούνται κάθετα μεταξύ τους με διάφορους τρόπους άλλοτε δύο οριζόντια και ένα κατακόρυφο συνθέτουν την οροφή, το δάπεδο και έναν τοίχο και άλλοτε τρία κατακόρυφα δημιουργούν έναν χώρο κενό, πηγή έμπνευσης για παιχνίδι και αυτοσχεδιασμό. Τα έντονα χρώματα και οι πολυάριθμες δυνατότητες οργάνωσης των μικρών αυτών «δωματίων» είναι ικανά να συνθέσουν ένα ευμετάβλητο σπίτι, μια πολυκατοικία ή ακόμη και μια ολόκληρη γειτονιά.

H πρόταση των Lifschutz-Davidson.

Αντίστοιχης λογικής είναι και το Jigsaw των Make. Τριάντα κυβάκια με στέγη, σε μέγεθος σπιρτόκουτου, καθένα επεξεργασμένο χρωματικά και συνθετικά με διαφορετικό τρόπο, οργανώνονται σε ποικίλες διατάξεις, ενώ τη σύνθεση συμπληρώνουν είκοσι ακόμη κενά σπιτάκια, έτοιμα να ολοκληρωθούν με βάση τις καλλιτεχνικές παρεμβάσεις κάθε παιδιού.

Το Δεντρόσπιτο των A-Models και το Σπίτι πάνω σε κοράλλι του αρχιτέκτονα Morag Myerscough αποδίδονται πιο ελεύθερα, με τρόπο περισσότερο γλυπτικό. Πηγή έμπνευσης του πρώτου αποτελούν τα παιχνίδια αναρρίχησης, οι σχοινογέφυρες και οι αμμοδόχοι της παιδικής χαράς Spark Park του Southampton, τη μελέτη της οποίας ανέλαβαν οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες. Το Σπίτι πάνω σε κοράλλι βασίζεται στο ομώνυμο ποίημα του βρετανού Lemn Sissay πρόκειται ουσιαστικά για την εικαστική του μετάπλαση.

Δεντρόσπιτο-A-Models    Σπίτι πάνω σε κοράλλι-Μorag Μyerscough

Τέλος, η δημιουργία της Zaha Hadid This must be the place ένα τρισδιάτατο παζλ κενών και πλήρων, μικρές αποσπώμενες φόρμες που επανατοποθετούνται σε νέες θέσεις, αποδομώντας το αρχικό έργο και ανασυνθέτοντάς το. Οι ομοιότητες με το περίπτερο Ideal House, που εκτέθηκε στην έκθεση της Κολωνίας το 2007, είναι εμφανείς, αποκαλύπτοντας τις αρχιτεκτονικές ποιότητες του έργου της αρχιτεκτόνισσας από τη Βαγδάτη.

Zaha Hadid,Ideal House Pavillion, Kολωνία, 2007

 Αξίζει να σημειωθεί, πως το ποσό που συγκεντρώθηκε από το σύνολο των πλειοδοτικών προσφορών ξεπέρασε τις 110.000 ευρώ.