Ένας από τους σημαντικότερους πρώιμους πολιτισμούς, η παρουσία του οποίου λειτούργησε ρυθμιστικά στην εξελικτική πορεία της ιστορίας της τέχνης και της αρχιτεκτονικής, είναι εκείνος της Αιγύπτου.

Οι έννοιες «πολιτισμός» και «πρόοδος» συμβαδίζουν στην ιστορική πορεία του ανθρώπου και πρέπει να ειδωθούν σε συνάρτηση με τα ευρύτερα κοινωνικά, πολιτισμικά συμφραζόμενα που αποτυπώνουν τη συγχρονική πραγματικότητα κάθε εποχής.

Η αύξηση του πληθυσμού και των αναγκών σε τρόφιμα οδήγησε στη μετατροπή κάποιων ζώων σε κατοικίδια και στην καλλιέργεια δημητριακών εγκαινιάζοντας έτσι τη Νεολιθική εποχή (7000 π.Χ. - 4000 π.Χ). Η εμφάνιση της γεωργίας συνέβαλε στην ιδιοκτησία της γης, στο σχηματισμό αστικών οικισμών και σε μια συνακόλουθη τεχνολογική πρόοδο. Η καλλιέργεια της γης άρχισε στα μέσα της 8ης χιλιετίας στην Παλαιστίνη, το δυτικό Ιράν και την Αίγυπτο. Την 6η χιλιετία ανάλογες εξελίξεις έχουμε σε Ελλάδα και Βαλκάνια, ενώ στην Κίνα και την κεντρική Αμερική η παρουσία των πρώτων γεωργών τεκμηριώνεται την 5η χιλιετία και στην βόρεια Ευρώπη 2-3 χιλιάδες χρόνια αργότερα.

Γύρω στο 8000 π.Χ. συντελείται στην Ευρώπη μια σημαντική κλιματολογική αλλαγή, με τους πάγους να σταθεροποιούνται στη σημερινή τους περίπου θέση. Η Βρετανία αποχωρίζεται από την Ευρώπη, δημιουργούνται μεγάλα δάση και πολλά από τα ζώα που κυνηγούσε ο παλαιολιθικός άνθρωπος εξαφανίζονται ή μετακινούνται στον βορρά.

Στο αρχαιολογικό παρελθόν και δη στην Παλαιολιθική εποχή -οι γνώσεις γύρω από την οποία είναι αποσπασματικές προερχόμενες από τυχαίες ανακαλύψεις- σημειώνονται εξελίξεις οι οποίες καθορίζουν τόσο το εικαστικό τοπίο όσο και το πεδίο της ιστορίας της τέχνης.

Γεννημένη στην Ιεράπετρα Κρήτης το 1971, η Σοφία Δατσέρη είναι μια ζωγράφος η οποία αφομοιώνει γόνιμα τα διδάγματα της λαϊκής παράδοσης και τα συνδυάζει με  μια νεωτερική ματιέρα, που γίνεται εύκολα αναγνωρίσιμη, με αποτέλεσμα να αφήνει την προσωπική της σφραγίδα στο σύγχρονο ελληνικό εικαστικό πεδίο.

H πορεία προς την κυριαρχία του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον άρχισε στην κεντρική και ανατολική Αφρική πριν 2.000.000 χρόνια, κατά την Παλαιολιθική περίοδο όταν ο homo habilis σπάζοντας και λειαίνοντας ένα κομμάτι πέτρα δημιούργησε τα πρώτα εργαλεία.

Με την πάροδο των χρόνων, η ουτοπική, συλλογική, επαναστατική, τεχνολογική, λειτουργική ιδεολογία στην οποία υποτίθεται ότι στηρίζονταν ο μοντερνισμός του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, αρχίζει να απορρίπτεται υπέρ ενός ύφους λιγότερο ιδεαλιστικού και ειλικρινούς, αλλά -σύμφωνα με τις προσδοκίες των δημιουργών του- περισσότερο δημοκρατικού που καλείται μεταμοντέρνο.

Η περίοδος του μοντερνισμού (1910-1930) είναι μια περίοδος αναταραχής, σύγκρουσης και αμφισβήτησης των παγιωμένων αξιών που εντοπίζεται σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης, προωθώντας νέες, πρωτοποριακές, ακραίες και πολλές φορές αμφιλεγόμενες προτάσεις οι οποίες έφεραν επανάσταση στο σύγχρονο, αλλά και και στο μεταγενέστερο, ιδεολογικό και αισθητικό, περιβάλλον.

Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας των αρχών του 20ού αιώνα, η επανάσταση στο εικαστικό πεδίο συντελείται με την εμφάνιση του κυβισμού, ο οποίος δεν αντιπροσωπεύει απλά μια ακόμη φάση στην εξέλιξη της τέχνης που ανταποκρίνεται σε κάποια κοινωνικά και οικονομικά ρεύματα, αλλά είναι ένα αποφασιστικό ρήγμα στην παράδοση.